شجاعت عباس

درباره شجاعت عباس:

اینکه در نوجوانی در کنار پدر در جنگ ها شررکت می کرد. بعد از پدر در کنار برادر بزگتر حسن. بعد از شهادت ایشان برای خاکسپاری و جلوگیری از بی حرمتی به جنازه ایشان آماده جنگ و نبرد، و پذیرش فرمان برادرش حسین برای سکوت و نجنگیدن. این هم واقعاً شجاعت می خواهد. گاهی سکوت بیشتر شجاعت می خواد تا جنگیدن. هرکسی شجاعت سکوت کردن نداره.

حضرت عباس (ع) شجاعت خودشو تو کربلا هم نشون داد. اونجایی که با وعده آب به طفلان حرم راهی رود فرات شد. اونجایی که با وجود تشنگی زیاد از آب ننوشید. قبل از اون اینکه بدون هیچ سلاحی رفت آب بیاره. یعنی برای دعوا و جنگ نرفت.
اونجایی که تا لحظه آخر امام و ولی خودشو برادر صدا نزد. برای احترام به امامش. برای رضای خدا. عباس علموار کاروان امام حسین بود و با شهادتش ........ . خدایا فقط خودت می دونی اون لحظه امام حسین چه حالی داشت. خدایا به دل سوخته امام حسیین در لحظه شهادت برادرش عباس همه ما رو عاقبت بخیر کن. الهی آمین