وقتی خدا خودش روضه خوان فاطمیه می شود

حقیقتاً دردآور است که منافقان صدیقه ‏ای را شهید کردند که همتای بی بدیل صدیق اکبر امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود و این مقام ارزشمند در خلقت، امتیاز ویژه‏ای است که خدای متعال به هر کس عنایت نمی‏ کند
به گزارش شیعه آنلاین، کتاب «خون نگاشته های فاطمی» که در فضائل و مصائب
حضرت زهرا سلام الله علیها گردآوری شده، در فصل اول خود، به بیان فضائل و مصائب حضرت زهرا سلام الله علیها از نگاه قرآن می پردازد که گویا خدای متعال خود ثناگوی فضائل و روضه خوان مصائبِ اوّل شهیده در راه ولایت، یعنی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است، که به بخشی از آن اشاره می نماییم:

خدای متعال می فرمایند: (وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ )(بِأَی ذَنْبٍ قُتِلَتْ)[1]

مؤوده از ماده وأد بمعنی قرابت و خویشاوندی است و این آیه را سه نحو تفسیر کرده‏اند.

1. آنکه در جاهلیت دختران خود را زنده زیر خاک می کردند که می فرماید: (وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثی ‏ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا، وَ هُوَ کَظِیمٌ یتَواری مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِهِ أَیمْسِکُهُ عَلی ‏هُونٍ أَمْ یدُسُّهُ فِی التُّرابِ أَلاساءَ ما یحْکُمُونَ)[2]

2. آنکه مراد از قتلت بمعنی قطعت و مراد قطع رحم است که یکی از معاصی کبیره است مقابل صله رحم.

3. اخبار بسیار از ائمه طاهرین علیهم السلام داریم که مراد قرابت پیغمبر است که خداوند مزد رسالت آن حضرت قرار داده که فرمود قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلَّاالْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی)[3] ، و می فرماید: (قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ إِنْ أَجْرِی إِلَّا عَلَی اللَّهِ)[4] ، و شرط ایمان است و از ضروریات دین اسلام است: «موّدت ذَوِی القُربی حضرت رسالت محمّد صلی الله علیه و آله »[5]

اینکه خدای متعال می فرماید: (وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ) یعنی مسئول عنه است، یعنی از افراد سؤال می شود که با ذوی القربای پیغمبر چه کردید؟ به چه گناه و تقصیری آنها را کشتید؟

مگر فاطمه سلام الله علیها از ذوی القربی نبود؟ برای چه تخته در به پهلویش فشار دادید تا استخوان های پهلویش را شکستید؟ تازیانه به بازویش زدید تا مثل بازو بند ورم کرد؟ به بدنش زدید تا خون خارج شد؟، سیلی زدید تا چشمش قرمز شد صورتش نیلی شد ؟، مگر محسن علیه السلام از ذوی القربی نبود... سِقط گردید؟ مگر علی علیه السلام از ذوی القربی نبود که طناب به گردنش انداختید، در خانه او را آتش زدید و...؟!!، مگر حسن علیه السلام از ذوی القربی نبود زهر درگلویش ریختید جگرش را قطعه قطعه کردید؟! مگر حسین علیه السلام از ذوی القربی نبود با او و اصحابش و اهل بیتش چنین کردید؟ مگر ائمه طاهرین علیه السلام از ذوی القربی نبودند که همه آنها را به زهر جفا کشتید، مگر سادات و ذراری پیغمبر ذوی القربی نبودند که آنها را سر بریدید و... ؟!

مؤلف کتاب خون نگاشته های فاطمی در ادامه می نویسد: خدای متعال امیرالمومنین علی علیه السلام را صدیق و حضرت زهرا سلام الله علیها را صدیقه معرفی می نماید و می فرمایند: (وَالَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُولئِکَ هُمُ الصِّدِّیقُونَ وَالشُّهَدَاءُ عِندَ رَبِّهِمْ)[6]

«کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آوردند، آنها صدیقین و شهدا نزد پروردگارشانند» .

ابن عباس در تفسیر این‌آیه شریفه گفته است: علی بن ابی طالب همان صدّیق است.[7]

همچنین در روایات آمده است که پیامبر( به امیرالمؤمنین علی) فرمودند: «سه چیز به تو داده شده که به هیچ کس حتی به من داده نشد که یکی از آن سه این است که خدای متعال همسری صدیقه، مانند دختر من (فاطمه سلام الله علیها) به تو داده شد که حتی من نیز چنین همسری (با این مقام استثنایی) ندارم.

از این فرمایش رسول خدا صلی الله علیه و آله این استفاده می‏شود که این آیه شریفه هم در شأن صدیق امّت، یعنی حضرت صدیق اکبر امیرالمؤمنین علی علیه السلام و هم در منزلت حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام الله علیها نازل شده است.

حقیقتاً دردآور است که منافقان صدیق ه‏ای را شهید کردند که همتای بی بدیل صدیق اکبر امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود و این مقام ارزشمند در خلقت، امتیاز ویژه‏ای است که خدای متعال به هر کس عنایت نمی‏ کند.

حال چه کردند با صدیقه امّت... نمی‏دانم... ولکن در تاریخ خواندم که: «... آتش در چوبِ در افتاد و دود وارد خانه شد، قنفذ دستش را به نیت باز کردنِ در داخل کرد... حضرت فاطمه سلام الله علیها دو طرف در را گرفت تا مانع باز شدن آن شود و فرمود: شما را به خدا و پدرم رسول الله قسم می‏دهم که از ما دست بکشید و بازگردید. دوّمی تازیانه را از قنفذ گرفت و با آن بر بازوی حضرت کوبید و تازیانه بر بازوانش مثل النگوی سیاه اثر گذاشت. سپس دوّمی با پا به در لگد زد و آن را شکست در حالی که فاطمه سلام الله علیها خود را به در چسبانده و آن را سپر کرده بود... . آن حضرت را بین در و دیوار چنان سنگدلانه تحت فشار قرار داد که نزدیک بود از شدت فشار، روح از تنش برون رود. و میخ در سینه‌ی آن بانو نشست و خون از سینه‌ی او جوشید و در حالی که آتش زبانه می‏کشید با صورت به زمین افتاد و فریادی زد...: آه فضه! مرا دریاب که والله آنچه در شکمم بود به قتل رسید... و به کدامین گناه، صدیقه امت کشته شد؟!

عقل و قلم حیران و سرگردان این مطلب‌اند که چه شد پس از شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله، این فضایل و مناقب و افتخارات فاطمی (در آیات متعدد قرآن از جمله آیه مباهله و تطهیر و قدر و...) بر عده‌ای سنگین آمد و درب خانه باب العلم راسوزاندند و مدعیان خلافت! پهلوی دختر پیغمبر خدا را که همان مخزن اسرار نبوت و ولایت و لیلة القدر جهان هستی بود، به جرم پیروی از رسول خدا و دفاع از حریم ولایت بشکستند وگوهر گران‌بهای وجودش را سقط نمودند که سند مظلومیت پاره وجود رسول الله، مخفی بودن قدر و قبر اوست؛ شاید امت خواستند مزد زحمات رسول خدا را چنین بدهند... !![8]

زهرا که مِی از جام وصالش دادند از داغ پدر اشک زلالش دادند
مزد زحمات پدرش را به لگد با میخ در خانه مدالش دادند
--------------------------------------------------------------------
[1] .تکویر ، آیات 0 و 10
[2] . نحل ، آیه 59 و 60
[3] . نحل، آیه 24
[4] . سبأ، آیه 48
[5] .اطیب البیان، ج14، ص5
[6] .حدید، آیه20
[7] .القطره،ج2، ص254
[8] . اقتباسی از کتاب خون نگاشته های فاطمی