پاسخ به:پير مي شويم چون نمي خنديم!
پنج شنبه 12 شهریور 1394 9:56 AM
« دليل اينكه نمي خنديد، آن نيست كه پير شده ايد. شما پير مي‌شويد چون نمي‌خنديد!» "لوئيزهي"
هزار راه مي‌رويم و هزار كار مي‌كنيم و باز چيزي كم است. گمشده‌اي داريم كه نمي‌يابيم؛ گمشده‌اي به نام "آسودگي خاطر" يا "آسايش ذهن". واقعا همه كارها و تلاشهاي روزمره‌مان چه سودي دارد، اگر در نهايت رضايت خاطر نداشته باشيم.؟
كار و زندگي بد نيست اما رضايت و سرخوشي ناشي از اين "بد نبودن" كجاست؟ درست است كه بعضي از وقت‌ها، لحظه شادبودن را تجربه مي‌كنيم اما آيا اين شادي در تمام زندگي ما جريان دارد؟ آنقدر كه "شادكامي" را تجربه كنيم؟
افزايش شادي و سرزندگي و اميدآفريني فردي و اجتماعي، مفهومي بيش از يك احساس شادي و رضايت و خرسندي سطحي و معمولي دارد. شادي و نشاط، عامل اوليه تغيير جامعه و تحول و تكامل دروني انسانهاست. ثروتمندترين كشور، كشوري است كه بيشترين افراد شاداب را زير بال خود داشته باشد.
نشاط اجتماعي مي تواند سلامت جسماني افراد را نيز بهبود بخشد. افرادي كه شاد هستند، احساس امنيت بيشتري مي‌كنند و آسان‌تر تصميم مي‌گيرند. همچنين داراي روحيه مشاركتي بيشتري هستند و نسبت به كساني كه با آنها زندگي مي‌كنند، بيشتر احساس امنيت دارند. از اين رو، سلامت و شادماني با يكديگر ارتباط دارند. شادي، دستگاه ايمني را تقويت مي‌كند و تقويت دستگاه ايمني، سلامت فرد را بهبود مي‌بخشد.
مدیرتالارلطیفه وطنزوحومه
