مرحوم طبری، بحرانی، شیخ حر عاملی و دیگر بزرگان آوردهاند که شخصی به نام عمارة بن زید حکایت کند:
روزی در مجلس حضرت ابوجعفر، امام محمد بن علی علیهماالسلام نشسته بودم، به حضرت عرض کردم: یا ابن رسول الله! علائم و نشانههای امام چیست؟
حضرت فرمود: هر کس بتواند کاری را که هم اکنون من انجام میدهم، انجام دهد، یکی از نشانههای امام در او میباشد.
و سپس انگشتان دست مبارک خود را روی صخرهای - که در کنارش بود - نهاد، و هنگامی که دست خود را از روی آن سنگ برداشت، دیدم جای انگشتان دست حضرت روی آن سنگ به طور روشن و واضح اثر گذاشته است.
و نیز حضرت را مشاهده کردم که قطعهی آهنی را با دست مبارک خود گرفته است و بدون آن که آن را در آتش نهاده باشند - همانند قطعهای کش و لاستیک یا فنر - از دو سمت میکشد و پاره نمیشود. [1] .
- همچنین آوردهاند:
عبدالله بن محمد - که یکی از راویان حدیث است - گوید:
روزی همراه عمارة بن زید بودم، او ضمن صحبتهائی، حکایت عجیبی را برایم بیان کرد، گفت: روزی امام محمد جواد علیهالسلام را در حالی که یک سینی بزرگ گرد - مجمعه - جلویش نهاده بود، دیدم؛ پس از ساعتی به من خطاب کرد و فرمود: ای عماره! آیا مایل هستی که به وسیلهی این سینی - فلزی - یک کار عجیب و حیرت انگیز را مشاهده کنی؟
عرضه داشتم: بلی، میل و علاقه دارم.
پس ناگهان حضرت دست مبارک خود را بر آن سینی نهاد و سینی به شکل مایع درآمد؛ سپس آنها را جمع نمود و در طشت و قدحی که کنارش بود، ریخت؛ و بعد از آن دست خود را روی آن مایع کشید و به صورت همان سینی اول درآمد.
و امام علیهالسلام در پایان فرمود: امام یک چنین قدرتی را دارد - که در همه چیز میتواند با ارادهی الهی تصرف کند و تغییر و دگرگونی ایجاد نماید. [2] .
پی نوشت ها:
[1] مدینة المعاجز: ج 7، ص 322، ح 2359، نوادر المعجزات: ص 181، ح 7، اثبات الهداة: ج 3، ص 345، ح 63.
[2] اثبات الهداة: 3، ص 346، ح 66، مدینة المعاجز: ج 7، ص 324، ح 2362، بحارالأنوار: ج 50، ص 59، دلائل الامامة: ص 400، ح 357.
