- آگهى‌هاى تجارى تلويزيوني:
اين آگهى‌ها بصورت کارتون، مزاياى ويژه‌اى از جمله ارزش آنى سرگرم‌کنندگي، سازگارى فورى با محدوديت‌هاى زماني، تازگى در تکرار. هزينهٔ اين نوع آگهى‌ها از آگهى زنده بيشتر است، اما ماندگارتر هم هست و در برخورد با تماشاگر مؤثرتر مى‌باشد.
- آگهى‌هاى تبليغاتى - سينمايي:
هدف از ساخت اين گونه فيلم‌ها سرگرم کردن و خوش گمان کردن تماشاگر و فروش فرآورده موردنظر است. در اين فيلم‌هاى کوتاه زمينه داستان بايد گسترده‌تر از فيلم‌هاى آگهى تلويزيونى باشد.
- روابط عمومى و تبليغات:
زمينه‌هاى تبليغى و روابط عمومي، بازار فروش ديگرى براى متحرک‌سازى است. روابط عمومى ساختارى است براى روشن کردن چگونگى کارکرد هر نهاد در خدمت به جامعه و فيلم متحرک مى‌تواند اين کار را بخوبى انجام دهد.
- فيلم‌هاى آموزشى و پرورشي:
در يک فيلم آموزشي، يک موضوع يا يک روند پيچيده مى‌تواند در ساده‌ترين شکل بينايى خود به نمايش درآيد. بيشترين شاخه‌هاى آموزشى نوين، چه آموزش‌هاى فنى و چه آموزش‌هاى دانشگاهي، به فيلم‌هاى گوناگونى نياز دارند. يک فيلم آموزشى که به دقت طراحى شده باشد، کارآيى و شتاب آموزش را افزايش مى‌دهد.
- فيلم‌هاى تجربي، پيشرو و هنري:
اين فيلم‌ها جاى معينى در عرصهٔ فيلم‌سازى ندارند و فيلم‌سازان به دلايل گوناگون آنها را مى‌سازند.
- متحرک‌سازى براى فيلم‌هاى سرگرم‌کنندهٔ سينمايي:
در اين فيلم‌ها هدف سرگرمى است.
- فيلم‌هاى داستانى بلند:
متحرک‌سازى هيچگاه جايگاه مداوم و استوارى در شاخه فيلم‌هاى بلند سرگرم‌کننده نداشته است. و تعداد آنها در تاريخ سينماى انيميشن اندک است. مهم‌ترين مسئله نقاشى متحرک بلند، ساختار داستانى آن است.