- انيميشن روى طلق:
در اين روش طراحىها روى طلق اجرا و رنگآميزى مىشود و سپس روى زمينه قرار مىگيرد.
- انيميشن روى کاغذ:
در اين روش، زمينه سادهتر انتخاب مىشود و تمامى اجزاى صحنه براى هر نقاشى مجدداً کشيده مىشود. در اين روش از هر وسيلهاى براى رنگآميزى مىتوان استفاده کرد.
- انيميشن بدون دوربين:
اين شيوه از ارزانترين و سادهترين روشهاست، که با استفاده از نوار فيلم خام يا نورخورده و بدون دوربين ساخته مىشود. و روى هر فريم آن (پس از شفاف کردن فيلم) نقاشى انجام مىشود. گاهى با خراش روى فيلم نورخورده نيز اين تکنيک را اجرا مىکنند.
- بريدهٔ مقوا:
در اين روش بريدهٔ مقوا ساخته يا بصورت کلاژ با مواد ديگرى شکل مىگيرد، و زير دوربين کادر به کادر حرکت داده و فيلمبردارى مىشود.
- انيميشن سه بعدي:
اين تکنيک با فيلمبردارى تک فريم از پرسوناژهاى عروسکى يا هر پرسوناژ سه بعدى ديگر اجرا مىشود. امروزه اين کار با استفاده از خمير مجسمهسازى و موم و ... صورت مىگيرد و بعد حرکت داده مىشود.
- انيمشين با عکس:
در اين روش از سوژه در حال حرکت عکسهاى پىدرپى گرفته مىشود، و با انتخاب آنها و تغييرات ديگر، دور عکسها بريده مىشود و روى پسزمينه دلخواه قرار مىگيرد و فيلمبردارى مىشود. گاهى از فتوکپى بجاى عکس استفاده مىشود که جذابيت ويژهاى دارد.
- پيکسيليشن:
در اين روش، پرسوناژ زنده بازيگر نقش اصلى است و مقاطعى از حرکت او انتخاب شده و چند کادر فيلمبردارى مىشود، که با سرعتهاى متفاوت و مناسب، شکلى تازه مىيابد.
- تخته سنجاق:
در اين روش هزاران سوزن در يک صفحه جاسازى مىشود و با تغيير ارتفاع اين سوزنها و نورپردازى از زاويهٔ بخصوص، تصاويرى بوجود مىآيد.
- انيميشن زيردوربين:
در اين روش يک صفحهٔ شيشهاى را که از زير نورپردازى شده انتخاب مىکنند و روى آن اجسام ريزى مثل ماسه، خردهچوب و ... ريخته به آن شکل مىدهند و با تغيير تدريجى و مرحلهاى تصاوير و فيلمبردارى فريم به فريم ساخته مىشود.
- روتوسکپي:
در اين روش ابتدا از پرسوناژهاى زنده فيلم تهيه مىشود و سپس با الکوترار دادن حرکت آنها، طراحىهاى جديد تهيه و فيلمبردارى مىشود.
- دنياميشن:
با استفاده از روش نمايش از پشت، صحنههاى عروسکي، با طبيعت و تصاوير واقعى از موجودات زنده پيوند زده مىشود و در واقع دنيال خيال و واقعيت درهم مىآميزد.
- انيميشن کامپيوتري:
از اين روش تمام مراحل بوسيلهٔ کامپيوتر انجام و کامل مىشود.
- دياگرام انيميشن:
اين روش بيشتر کاربرد آموزشى دارد و از شکلهاى ساده و خطوط و نقشها استفاده مىشود.