چرا و با چه هدفي بارگاه ائمه بقيع(ع) توسط وهابيون تخريب شد؟

يكي از پرخاطره ترين مكان هاي مدينه قبرستان بقيع است. بقيع به عنوان زميني در حاشيه بخش مركزي يثرب پيش از اسلام، گورستان مردم اين شهر بود و پس از اسلام نيز به عنوان مهمترين گورستان مدينه شناخته شد. در طول قرون مختلف اسلامي، مدفن صحابه، تابعين، همسران و فرزندان پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) و مهمتر از همه چهارتن از امامان شيعه(صلوات الله عليهم اجمعين) بوده و از اين رو محل زيارت تمامي زائران مدينة‌ منوره است.

از منابع و متون اسلامي و تاريخي بر مي آيد كه در طول چهارده قرن گذشته و از زمان پيامبر (صلي الله عليه و آله) بقيع مورد توجه مسلمين و بالاخص شيعيان بوده و همواره سعي مي كردند آنرا آباد نگه دارند و در تكريم آن مي كوشيدند و همچنين بر قبور ائمه عليهم السلام و مدفونين در آن قبه و بنا مي ساختند كه تا حدود يك قرن پيش هم اين بناها وجود داشته.(1)

ولي وقتي وهابيان و آل سعود بر حجاز و شهرهاي مكه و مدينه و اطراف آن تسلط مي يابند به خاطر برخي اعتقادات انحرافي و مخاالف با اسلام اصيل اين بناها را در تاريخ 8 شوال 1344 هـ . تخريب كرده و اين اقدام ننگين را در تاريخ به نام خود ثبت مي كنند.(2)

اينكه چرا وهابيان اين عمل زشت را انجام دادند و هدفشان از اين كار چه بود بايستي ديد كه اين فرقه منحرفه چه عقايدي داشته و تحت تاثير چه افكاري بوده و هستند كه اين ننگ را بر پيشاني خود زده و در هميشه تاريخ با اين عمل زشت همراه خواهد بود.

وهابيان كه پيروان محمد بن عبداالوهاب مي باشند و همچنين از عقايد و نظرات ابن تيميه متاثر هستند داراي عقايد و تفكراتي مي باشند كه بر اساس آن عقايد نمي تواند بر روي قبور قبه و بارگاه ساخت و همچنين نمي تواند به انبياء و اولياء و صاالحان توسل كرد. و يا به قصد زيارت قبر پيامبر سفر نمود يا نذر كرد و اعمال اين چنين هم چون طلب شفاعت از پيامبران و ائمه و استغاثه و استعانت از ارواح مقدسه و زيارت قبور آن بزرگواران را خلاف اسلام و توحيد مي دانند و معتقدند كه هر كس اين اعمال را انجام دهد به خداوند مشرك شده(3) و لذا بايد با آن مبارزه كرد.

با توجه به اين كه وهابيان با آل سعود متحد شده بودند، هنگاميكه آل سعود قدرت گرفت تحت تاثير افكار وهابيان و با وحشيگري آن ها كه فرهنگي براساس تكفير فرق اسلامي را ايجاد تفرقه ميان مسلمين و خشن جلوه دادن تعاليم اسلام و محو آثار رسالت و وحي، سازش با تمام جباران و مستكبران استوار بود و با كينه اي كه از تشيع و اهل بيت عليهم السلام داشتند اين اقدام را انجام دادند و حتي ويران كردن قبر مطهر رسول اكرم صلي الله عليه و آله نيز در حيطة اعتقادات منحرف اين فرقه بود. اما تاكنون جرات چنين كاري را نيافته اند.

اما دستمايه و مستمسك وهابيان بر اين كار حديثي است كه به اعتقاد دانشمندان نه اعتبار سندي دارد و نه اعتبار دلالي يعني اينكه ارزش استناد ندارد.(4)

اما در رد عقايد وهابيت دربارة‌ مسائل مطرح شده بايد گفت: با دلائل فراواني مي توان اين عقايد را باطل دانست؛اول اينكه سيرة عموم مسملين جهان از همان زمان رحلت پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) تا به امروز بر اين بوده كه پيوسته در مراسم حج و در ايام ديگر به قصد زيارت نزد قبر آن حضرت مي روند و اين سيره را هيچ كس نمي تواند منكر شود.

و ديگر اينكه در رابطه با بناي قبه روي قبر در قرآن هست كه مردم در زمان اصحاب كهف ـ بين سالهاي 280 و 305 ميلادي ـ وقتي كه از محل خواب آنها باخبر شدند بر روي آن مسجدي بنا كردند(5) تا ياد آنها هميشه زنده بماند.

اگر اين عمل خلاف توحيد بود قرآن آن را ذكر نمي كرد و يا اينكه چطور ممكن است 14 قرن هيچ كس به خلاف اسلام بودن ساختن بنا بر روي قبر را نداند و در قرن 14 فقط وهابيان به آن پي ببرند، در حالي كه حتي روي قبر ائمة چهارگانه اهل سنت هم قبه بنا كرده اند كه الان هم در بغداد يكي از آنها موجود است.

در باب شفاعت خواستن از پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ و شفيع قرار دادن آن حضرت بايد گفت كه حتي در زمان خود حضرت صحابه شخصاً از حضرت شفاعت مي خواستند. انس بن مالك مي گويد: از پيامبر صلي الله عليه و آله درخواست كردم كه در روز قيامت در حق من شفاعت كند وي درخواست مرا پذيرفت.(6)

يا اينكه دربارة زيارت قبور در منابع اسلامي اعم از شيعه و سني آمده است كه پيامبر صلي الله عليه و آله شخصاً به زيارت مدفونين در بقيع مي رفت، به آنها سلام مي كرد و به مردم سفارش مي كردند به زيارت بقيع و مدفونين آن بروند. و باز از آن حضرت نقل است كه فرمودند: هر كس قبر مرا زيارت كند شفاعتم بر او واجب است.(7)

بنابر اعتقاد خود اهل سنت نيز ساختن بنا و قبه بر روي قبور ائمه ـ عليهم السلام ـ و انبياء و شهدا و صالحين جايز است، تا اينكه ديگران به زيارت آن پرداخته و به آن تبرك جويند.(8)

بنابراين مي توان گفت كه هدف وهابيان از اين عمل زشت و ننگين چيزي جز كينه با اهل بيت عليهم السلام و تشيع و همچنين اختلاف ميان مسلمين كه خواستة‌ استعمار و استكبار بوده، نيست و با اين عمل سرسپردگي خود به مستكبران را نشان دادند و با توجه به خفقاني كه در جامعه عربستان ايجاد كرده بودند و مخاالفين خود را مشرك مي پنداشتند براحتي اين عمل را انجام دادند و با توجه به اينكه چندين سال قبل از تخريب بقيع در كربلا و نجف نيز حمله برده و اين دو شهر مذهبي و شيعي را غارت و قتل و عام كرده بودند،‌ مي توان به شدت به كينة آنها پي برد.

پی نوشت ها:

1 . نور الدين علي سمهودي، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفي، بيروت، داراحياء التراث العربي، 1995، ج 3، ص 916.

2 . حسين قره چانلو، حرمين شريفين، تهران، انتشارات امير كبير، چاپ اول، 1362، ص 162.

3 . محمد جواد مشكور، موسوعه فرق اسلامي، بيروت، چاپ اول، 1415، جمع بحوث اسلامي، ص 522 و جعفر سبحاني، آئين وهابيت، تهران، چاپ اول، انتشارات اسلامي، از ص 38 تا 100.

4 . همان، ص 60.

5 . سورة‌ كهف، آية 21.

6 . جعفر سبحاني، توسل يا استمداد از ارواح مقدسه، تهران، چاپ دوم، 1363، انتشارات قدر، ص 69.

7 . علاء الدين هندي، كنز العمال، بيروت، چاپ 1409، موسسه رساله، ج 1، ص 651.

8 . سيد البكري، اعانة الطالبين، ج 2، بيروت، داراحياء التراث العربي، چاپ چهارم، ص 120.