قرآن احاطه علمى خدا را به تمام موجودات با جملههاى گوناگونى بيان نموده و مقام مقدس الهى را از جهل به هر امرى ولو كوچك باشد، منزه و مبرا دانسته است؛ اينك آياتى چند در اين باره:
1. لايعزب عنه مثقال ذره فى السموات ولافى الارض ولا اصغر من ذلك ولااكبر الا فى كتاب مبين؛ (82)
هموزن ذرهاى در زمينها و آسمانها و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر بر خداوند پوشيده نيست.
2. وعنده مفاتح الغيب لايعلمها الا هو ويعلم ما فى البر والبحر وما تسقط من ورقه الا يعلمها ولا حبه فى ظلمات الارض ولارطب ولايابس الا فى كتاب مبين؛ (83)
كليدهاى اسرار غيب، نزد خداست كه جز او كسى از آنها اطلاعى ندارد و آنچه در خشكى و درياهاست مىداند. هيچ برگ درختى نمىريزد، مگر اين كه از آن آگاه است و نه هيچ دانهاى در دل زمين و هيچتر و خشكى نيست، مگر اين كه در كتاب مبين (لوح محفوظ) منعكس است.
آيههاى متعددى در قرآن، تسلط علمى خدا را بر امور جهان و بر آنچه در دايره هستى رخ مىدهد ثابت مىنمايد، مانند ان الله لايخفى عليه شىء فى الارض ولافى السماء؛ (84)
در حقيقت، هيچ چيز (نه) در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نمىماند.
