∞ آیه شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان ∞

بنام خدا

 «سوره کهف آیه 1» الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَی عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجاً
ستایش مخصوص خدایی است كه كتاب (آسمانی قرآن را) بر بنده ی خود نازل كرد و برای آن هیچ گونه انحرافی قرار نداد.
نكته ها:
«اِعوجاج» یعنی انحراف و كجی. «عَوَج» در مورد محسوسات و «عِوَج» در غیر محسوسات به كار می رود. [1] و «قیّم» به معنای برپادارنده وسامان بخش است.
كلمه ی «عبده» در قرآن هرجا به طور مطلق آمده، مراد پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله است، مثل «انزل الفُرقان علی عبده» [2]، «فاَوحی الی عبده» [3]، «ینزّل علی عبده» [4]، «ألیس اللّه بكاف عبده» [5]
 
پیام ها:
1- نعمت كتاب وقانون، به قدری مهم است كه خداوند، خود را به خاطر آن ستوده است. «الحمدلِلّه الّذی انزل. . . »
2- بندگی خدا، زمینه ساز دریافت كمالات معنوی است. «انزل علی عبده» چون پیامبر اكرم بنده خالص خدا بود، قرآن بر او نازل شد.
3- نه در كتاب خدا اعوجاج است، نه در رسول او، نه از حقّ به باطل می گراید، نه از مفید به غیر مفید و نه از صحیح به فاسد. «لم یجعل له عوجاً»

پی نوشت ها :
 [1] عوج برای انسانها و عوج برای غیر انسانها تفسیر تبیان
[2] فرقان 1
[3] نجم 10
[4] حدید 9
[5] زمر 36

منبع : تفسیر سوره كهف . ج1، ص: 10