دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان

بنام خدا

متن و ترجمه دعای روز بیست و دوم ماه رمضان و شرح فراز سوم و چهارم دعا
اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَكَ، وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَكاتِكَ، وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِكَ، واسْكِنّی فیهِ بُحْبوحة جَنّاتِكَ، یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّین.

خدایا در این روز برای من درهای فضل ات رابگشا، وبرکاتت را بر من فرود آر،  وبرای دست يابي موجبات خشنودی ات موفقم کن، و مرا در میان بهشتت جاي ده؛ ای پذيرنده خواسته بیچارگان.

اسباب خشنودی و رضایت حق متعال چیست؟

در فراز سوم می خوانیم:« وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِكَ» و برای اسباب خشنودی ات موفقم کن.
انجام واجبات و مستحبات باعث خشنودی خداوند است؛ خشنودی خدا به این معنا نیست که برای خداوند سودی دارد بلکه تنها سبب رضایت خداوند است وسود ومنفعت آن به خود ما باز مي گردد. کارهای فراوانی سبب خشنودی خداوند می شود: اطعام طعام، کمک به خلق خدا، قرض دادن، کمک به ایتام، نیکی به پدر و مادر، کمک به ازدواج جوانان، یاری رساندن به افرادی که بیمارند و توان عمل جراحی یا تهیه دارو را ندارند، و احترام به مردم همه موجبات رضایت و خشنودی خدا است. خلاصه موجبات خشنودی و رحمت خدا فراوان است.
خوب است كه نگاه فراگير داشته باشيم، ببينيد چگونه در دعاهاي ماه مبارك رمضان اين ديد ونگاه وجود دارد: «خدایا دارا کن هر ندارى را، خدایا سیر کن هر گرسنه اى را، خدایا بپوشان هر برهنه را ؛ خدایا ادا کن قرض هر قرض دارى را، خدایا بگشا اندوه هر غمزده را، خدایا به وطن بازگردان هردور از وطنى را، خدایا آزاد کن هر اسیرى را، خدایا اصلاح کن هر فسادى را از کار مسلمانان، خدایا درمان کن هر بیمارى را، خدایا ببند رخنه فقر ما را به وسیله دارائى خود، خدایا بدى حال ما را بخوبى حال خودت مبدل کن، خدایا ادا کن از ما قرض و بدهیمان را و بى نیازمان کن كه تو بر هر كاري توانايي.»[1]
نگاه اسلام یک نگاه فراگیر است و به کل بشر نگاه دارد، واين همان نگاه جهاني است كه در جهاني شدن قابل درك است، اگر بتوانیم جلوه واقعی اسلام را به جهانیان خوب عرضه کنیم همه مجذوب آن خواهند شد، واي كاش هنرمندان ما بجاي ساخت اين همه فيلم وسريال كه به عروسي ختم مي شود در اين مسير گام بر مي داشتند، اسلام محمدي وعلوي نگاه مهر ورزي به همه بشر دارد،  اما آنچه كه در رسانه جهاني وبنگاه هاي خبرپراكني صهيونيستي مي بينيم معرفي اسلام ومسلمانان با برچسب هاي خشونت، جنايت وخون ريزي است، كه اين نماد اسلام اموي است كه امام حسين(ع) براي مقابله با آن جان خود وجان عزيزترين عزيزانش را تقديم كرد.  اسلام اموي امروز در قالب سلفي گري، وهابي گري، قاعده، طالبان، داعش، النصره و.. جلوه واقعی اسلام را مخدوش كرده اند، وبا ارتكاب جنايت، خونریزی و آدم کشی در خدمت صهيونيسم اند.

درجات و مراتب مختلف بهشت

در فراز چهارم می گوییم:« واسْكِنّی فیهِ بُحْبوحاتِ جَنّاتِكَ » و من را در میان بهشت ساکن کن.

در این فراز از دعا می خوانیم: خدایا من را در وسط بهشت جای بده . «بُحْبوحاتِ» معنای وسط دارد. همان گونه که در زندگي روز مره ما بالای شهر و پایین شهر داريم، وقيمت زمين در همه جاي شهر يكسان نيست، بهشت نیز دارای مراتب است و همه جای آن یکسان نیست. و هرکس نمی تواند به همه جای آن داخل شود.
درباره حضرت جعفر طیار و ابا الفضل العباس(ع) آمده است كه در بهشت دو بال دارند که به وسیله آن به هرکجا که بخواهند پرواز می کنند[2]، و این در عوض این است که دو دست خود را از دست داده اند. آنها می توانند به همه جای بهشت روند، نه همه.
معلوم مي شود كه مرکز و وسط بهشت نسبت به مکان های دیگر بهشت برتری دارد، و شاید این امر بدان علت است که مرکز بهشت جایگاه انبیاء وائمه عليهم السلام است.
در حج نیز انسان ابتدا وارد عرفات سپس مشعر و بعد منی می شود؛ میانه مسیر مشعر است که اول حرم از آنجا شروع می شود. مستحب است افراد پا را در کف مشعر روی زمین بگذارند؛ كه در روايت است كه اگر کسی این کار را بکند استحقاق پا نهادن در وسط بهشت (بحبوحة الجنة) را پيدا مي كند[3].

بنابراين در این فراز از خداوند می خواهیم ما را در وسط بهشت که بهترین جای بهشت است جای دهد .

پی نوشت ها :
[2]. الخصال، ص 68 (امام زين العابدين علیه السلام : رحم الله العباس يعني ابن علي فلقد آثر وأبلى وفدى أخاه بنفسه حتى قطعت يداه، فأبدله الله بهما جناحين يطير بهما مع الملائكة في الجنة، كما جعل لجعفر بن أبي طالب..).
[3]. وسائل الشيعة، ج 14، ص 17، ح18477 (عن سليمان بن مهران عن جعفر بن محمد علیه السلام ( في حديث ) قال : قلت له : كيف صار الصرورة يستحب له دخول الكعبة - إلى أن قال - قلت : كيف صار وطء المشعر عليه واجبا ؟ فقال : ليستوجب بذلك وطي بحبوحة الجنة).

منبع : پایگاه حوزه ، حجت‌الاسلام محمد امین پورامینی