0

∞ آیه شب نوزدهم ماه مبارک رمضان ∞

 
kuoroshss
kuoroshss
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : آبان 1391 
تعداد پست ها : 3221
محل سکونت : مازندران

پاسخ به:∞ آیه شب نوزدهم ماه مبارک رمضان ∞
دوشنبه 15 تیر 1394  4:02 PM

 

 نماز و بازدارندگى از منكرات


 سؤال: چگونه نماز فرد و جامعه را از فحشا و منكر باز مى ‏دارد؟

 پاسخ:
1. ریشه‏ ى تمام منكرات غفلت است و خداوند در آیه 179 سوره ‏ى اعراف، انسان غافل را از حیوان بدتر شمرده است. «اولئك كالانعام بل هم اضلّ اولئك هم الغافلون» و نماز چون یاد خدا و بهترین وسیله‏ ى غفلت‏ زدایى است، پس زمینه‏ ى منكرات را از بین مى ‏برد.
 
2. اقامه‏ ى نماز و داشتن رنگ الهى، مانع گرفتن رنگ شیطانى است. چنانكه كسى‏ كه لباس سفید بپوشد، حاضر نیست در جاى كثیف و آلوده بنشیند.
 
3. در كنار نماز، معمولاً توصیه به زكات شده است، كه فرد را از منكرِ بخل و بى‏ تفاوتى در برابر محرومان و جامعه را از منكرِ فقر كه زمینه‏ ى رویكرد به منكرات است، رها مى ‏سازد.
 
4. نماز، داراى احكام و دستوراتى است كه رعایت هر یك از آنها انسان را از بسیارى گناهان باز مى‏ دارد، مثلاً:
 
* شرط حلال بودن مكان و لباس نمازگزار، انسان را از تجاوز به حقوق دیگران باز می ‏دارد.
* رعایتِ شرطِ پاك بودن آب وضو، مكان، لباس و بدن نمازگزار، انسان را از آلودگى و بى ‏مبالاتى دور مى ‏كند.
* شرط اخلاص، انسان را از منكرِ شرك، ریا و سُمعه باز مى‏ دارد.
* شرط قبله، انسان را از منكر بى‏ هدفى و به هر سو توجّه كردن باز مى‏ دارد.
* ركوع و سجده، انسان را از مُنكرِ تكبّر باز مى ‏دارد.
* توجّه به پوشش مناسب در نماز، انسان را از منكر برهنگى و بى حیایى حفظ مى‏ كند.
* توجّه به عدالت امام جماعت، سبب دورى افراد از فسق و خلاف مى ‏شود.
* نماز جماعت، انسان را از گوشه‏ گیرى نابجا نجات مى‏ دهد.

 
* احكام و شرایط نماز جماعت، بسیارى از ارزش‏ها را زنده مى‏ كند از جمله: مردمى بودن، جلو نیافتادن از رهبر، عقب نماندن از جامعه، سكوت در برابر سخن حقّ امام جماعت، نظم و انضباط، ارزش‏ گذارى نسبت به انسان‏ هاى با تقوا، دورى از تفرقه، دورى از گرایش‏ هاى مذموم نژادى، اقلیمى، سیاسى و حضور در صحنه كه ترك هریك از آنها، منكر است.
 
* لزوم تلاوت سوره حمد در هر نماز، رابطه‏ ى انسان را با آفریننده‏ ى جهان، «ربّ العالمین»، با تشكّر، تعبّد و خضوع در برابر او، «ایّاك نعبد» با توكّل و استمداد از او، «ایّاك نستعین»، با توجّه و یادآورى معاد، «مالك یوم الدین» با رهبران معصوم و اولیاى الهى، «انعمت علیهم»، با برائت از رهبران فاسد، «غیرالمغضوب» و رابطه‏ ى انسان را با دیگر مردم جامعه «نعبد و نستعین» بیان مى‏ كند كه غفلت از هریك از آنها منكر، یا زمینه‏ ساز منكرى بزرگ است.
تشکرات از این پست
nargesza salma57 shirdel2 tahmores
دسترسی سریع به انجمن ها