أللهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقْدِرُ وَفَرِحُواْ بِالْحَيَوَ ةِ الدُّنْيَا وَمَاالْحَيَوةُ الدُّنْيَا فِى الْأَخِرَةِ إِلَّا مَتَعٌ
آیه 26، سوره ی مبارکه ی رعد
خداوند براى هر كه بخواهد روزى را گسترش مى دهد و (یا) تنگ مى گرداند.
و (مردم) به زندگى دنیا دل خوشند، در حالى كه زندگى دنیا
در(برابر زندگى) آخرت جز یك كامیابى (موقت و اندك) نیست.
نکته ها:
گرچه در این آیه، توسعه و تنگى رزق به خدا نسبت داده شده، امّا بدیهى است كه كارهاى خداوندِ حكیم، از روى مصلحت و حكمت صادر مى شود. چنانكه در برخى آیات و روایات، بعضى علل آن بیان شده است. از جمله؛ وجود گناه در زندگى افراد كه باعثِ تغییراتى در رزق آنها مى گردد. چنانكه در دعاى كمیل مى خوانیم: «اللهم اغفرلى الذنوب التى تغیّر النّعم» خداوندا! ببخشاى بر من آن گناهانى كه نعمتها را دگرگون مى سازد.
گاهى تفاوت در رزق و روزى بخاطر آزمایش افراد است، «ولنبلونّكم بشىء ... و نقص من الاموال...»(آیه 155، سوره ی بقره) ما هر آینه شما را با نقص در اموال امتحان مى كنیم. گاهى محروم شدن بجهت محروم كردن دیگران از حقوق آنهاست، نظیر داستان باغى كه در آتش سوخت كه سوره ى قلم به آن اشاره فرموده است و گاهى هم بى توجّهى به یتیمان باعث تنگى روزى است. «كلا بل لاتكرمون الیتیم»(آیه 17، سوره ی مبارکه ی فجر)
مهم آن است كه ما نه از بَسطِ رزق یاغى شویم و همه چیز را از یاد ببریم و نه به هنگام قبض آن از همه چیز ناامید و مأیوس گردیم كه نظام الهى، نظامى است حكیمانه و بر پایه ی آزمایش، نه بر اساس شانس و بخت و اقبال.
پیام ها:
1- روزى بدست خداست نه به زرنگى، دو رنگى، پیمان شكنى
و قطع روابطى كه احیاناً مستلزم انفاق و بخشش است. «الله یبسط الرزق»
2- رزقِ كم هم براساس اندازه ى حكیمانه مقدّر مى شود.«یقدر» بجاى «یضیق»
3- با اینكه دنیا اندك است ولى طرفداران خود را فریب مى دهد. «و فرحوا...»
4- دنیا، كوچك، كم و زودگذر است، به آن دل خوش نكنیم. «الا متاع»
تفسیر نور
