دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان

در دعای روز شانزدهم ماه مبارك رمضان می‌خوانیم: 'اَللّهُمَّ وَفِّقْني فیهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْني فیهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ وَآوِني فیهِ بِرَحْمَتِكَ اِلي دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِكَ.' 'خدایا موفقم دار در این ماه به همراهي كردن با نیكان و دورم دار در آن از رفاقت با اشرار و جایم ده در آن به وسیله رحمت خود به خانه قرار و آرامش به معبودیت خود ای معبود جهانیان.'

به گزارش البرزبان، مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی در بخشی از شرح دعای روز شانزدهم ماه مبارك رمضان می‌گوید: حضرت مسیح می‌گوید با سه گروه رفاقت كنید كه یكی از آن‌ها كسانی‌ هستند كه با دیدنشان به یاد خدا می‌افتیم.

شرح فرازهای دعا

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح 'اَللّهُمَّ وَفِّقْني فیهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ' می‌گوید: خدایا كاری كن كه من با افراد خوب موافقت كنم. مثلا اگر در جایی رای‌گیری است. اگر شخصی خوب است با او موافقت كنم و اگر بد است، به او رای ندهم و در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس به افراد خوب رای بدهم. در رأی‌گیری نگاه كنیم ببینیم چه كسی آدم خوبی است و خدمت خدا می‌كند به او رای دهم، نه به آنهایی كه به ما قول پست و مقام داده‌اند.

وی در ادامه به فراز بعدی دعا اشاره می‌كند و می‌گوید: 'وَجَنِّبْني فیهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ' خدایا كاری كن من با بدها رفیق نشوم. جوان‌ با الوات ـ حتی اگر پسر عمویش باشد ـ رفاقت نكند. حال چون 'رحم' ‌است، سلام و احوالپرسی كند؛ اما رفاقت نكند. نمی‌شود قطع 'رحم' كرد اما از متدینین رفیق انتخاب كنید.

این عالم ربانی در ادامه با اشاره به یك حدیث اظهار می‌كند: حواریون به حضرت مسیح گفتند كه ما به چه كسانی رفاقت كنیم و حضرت مسیح فرمود: با سه نفر. اول كسی كه نگاه به او تو را به یاد خدا بیندازد. دوم كسی كه حرف می‌زند علم شما را زیاد می‌كند. سوم كسی كه با عملش رغبت شما به آخرت را زیاد كنید.

وی ادامه داد: هر كسی انسان را یاد خدا نمی‌اندازد و حتی هر عالمی هم یاد خدا را زنده نمی‌كند. از امام صادق (ع) سوال كردند كه آیا اینكه نگاه كردن به عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند كه كلیت ندارد. نگاه كردن به صورت عالمی عبادت است كه تو را به یاد خدا بیندازد.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی تصریح می‌كند: حدیث داریم كه پیش هر عالمی ننشینید مگر اینكه شما را از چند چیز به چند چیز دعوت كند؛ از شك به یقین، از ریاكاری به اخلاص، از رغبت به دنیا به زهد در دنیا.وی تاكید می‌كند: با كسی نشست و برخاست كنید كه دارای علم باشد و در مباحثه‌ها چیزی به شما بیاموزد و با كسی مجالست و مباحثت كنید كه دارای علم باشد و در مباحثه‌ها چیزی به شما بیاموزد و مجالست و مباحثت با كسی كه سواد ندارد بی‌فایده است. با كسی كه علم می‌داند ولو اگر عمامه ندارد گفت‌وگو و رفاقت كنید.

این استاد بزرگ اخلاق ادامه می‌دهد: رفاقت با كسی كه اهل عبادت و مستجاب است را سفارش می‌كنم. كسی كه اهل نماز شب، زیارت، دعا و انجام مستحبات است.

مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه در شرح 'وَآوِني فیهِ بِرَحْمَتِكَ اِلي دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِكَ' بیان می‌كند: خدایا به رحمت خودت من را در بهشت جای بده. به خدایی خودت. از خدا می‌خواهیم كه به حق خدایی خودش، ما را در بهشت جای بده.