∞ آیه شب شانزدهم ماه مبارک رمضان ∞

توجه به يک نکته در اينجا ضروري است که تعبير به آسان بودن و سخت بودن از دريچه فکر ما است، والا براي وجودي که بي‏نهايت است «سخت» و «آسان» هيچ تفاوتي ندارد، اصولا سخت و آسان در جائي مفهوم دارد که سخن از قدرت محدودي در ميان باشد که از عهده‏ي کاري به خوبي برآيد و از عهده‏ي کار ديگري به زحمت، اما هنگامي که سخن از قدرت نامحدود در ميان است سخت و آسان بي‏معني مي‏شود.
به تعبير ديگر برداشتن عظيمترين کوههاي روي زمين براي خداوند به همان اندازه آسان است که برداشتن يک پر کاه!
و شايد به همين دليل بلافاصله در ذيل آيه مي‏فرمايد: «و براي خدا است توصيف برتر در آسمان و زمين» (و له المثل الا علي في السموات والارض).
چرا که هر وصف کمالي در آسمان و زمين درباره هر موجودي تصور کنيد از علم قدرت و مالکيت و عظمت وجود و کرم، مصداق اتم و اکمل آن نزد خدا است، چرا که همه محدودش را دارند، و او نامحدودش، اوصاف همه عارضي است و اوصاف او ذاتي و او منبع اصلي همه کمالات است.
حتي الفاظ ما که غالباً براي بيان مقاصد روزمره ما است بيانگر اوصاف او نمي‏تواند باشد، همانگونه که در تعبير «اهون» (آسانتر) نمونه آن را ديديم.
جمله‏ي فوق همانند چيزي است که در سوره اعراف آيه 180 آمده: و للَّه
الاسماء الحسني فادعوه بها: «براي خدا بهترين نامها است او را با آن بخوانيد» و در سوره شوري- 11 آمده است ليس کمثله شي‏ء: «هيچ چيز در عالم همانند خدا نيست».
سرانجام در پايان آيه به عنوان تأکيد يا به عنوان يک دليل، مي‏گويد: «و او است عزيز و حکيم» (و هو العزيز الحکيم).
عزيز است و شکست‏ ناپذير اما در عين قدرت نامحدودش کاري بي‏حساب انجام نمي‏دهد، و همه افعالش بر طبق حکمت است.