دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان

پیام مهم در دعای روز چهاردهم ماه رمضان " هوشیاری در مصائب " است.
 

جریان زندگی برای هیچ کس یکسان نیست. زندگی فراز و نشیب دارد؛ گاهی انسان در غم و اندوه و بلا به سر می برد، و زمانی در رفاه و آسایش. هیچ کس را پیدا نمی کنیم که در تمام دوران عمرش عمواره در خوشی و راحتی باشد. این نکته را فراموش نکنیم که نه خوشی و راحتی نشانه عزیز بودن انسان در نزد خداوند است؛ و نه ناخوشی و مصیبت نشانه خوار بودن بنده نزد حضرت حق است.

گاهی بلاها و مصیبت ها نتیجه اعمال ماست؛ و گاهی برای ساخته شدن و بالا رفتن مرتبه ما.

اگر مصیبت و گرفتاری نتیجه اعمال ناپسند ما نباشد، بلکه از سوی خداوند و برای بالا رفتن درجع ما باشد، خیر است و سبب کمال می شود. قرآن کریم در آیه 216 از سوره " بقره " در این باره به اهل ایمان می فرماید: " چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید، درحالی که خیر شما در آن است؛ و چه بسا چیزی را دوشت داشته باشید، درحالی که برای شما شر است".

اگر بلا و گرفتاری نتیجه اعمال ناپسند انسان باشد، باید با توبه و تنبه و استعانت از خداوند، زمینه های وفوع آن را از بین ببرد.

لازم به یادآوری است کسی که از گناه خود توبه کرده است، نباید مصائبی را که با آن رو به رو می شودعقوبت الهی بشمارد؛ زیرا خداوند بنده ای را که توبه کرده است عقوبت نمی کند.