1- خداوند، خود را در جانب محرومان قرار داده و از مردم طلب وام مىكند. گویا خداوند، ضامنِ آنان شده و پاداش وام را تضمین نموده است. «من ذا الّذى یقرض اللّه»
2- كار خیر اگر به صورت خلق و خو درآید، ارزش بیشترى دارد. «یقرض اللّه...»
3- نفسِ عمل مهم نیست، حَسَن بودن آن مهم است. «قرضاً حسناً»
4- قرض دادن كاهش مال نیست، افزایش آن است. «فیضاعفه»
5 - آنجا كه كار سخت است، اهرم قوى لازم دارد. (چون دل كندن از مال سخت است، خداوند پاداش چند برابر را مطرح مىكند.) «فیضاعفه له و له أجر كریم»
6- قرض دادن، نشانه كرامت است و خداوند براى انسان كریم، اجر كریم قرار داده است. «و له أجر كریم»
7- براى تربیت و رشد دیگران، باید آنان را تكریم نمود. «و له أجر كریم»
خدایا چنان کن سرانجام کارتو خوشنود باشی و ما رستگار
