∞ آیه شب چهارم ماه مبارک رمضان ∞

و بعضي مي‏گويند: «پروردگارا! به ما در دنيا (نيکي) عطا کن! و در آخرت نيز (نيکي) مرحمت فرما! و ما را از عذاب آتش نگاه‏دار!»
«و گروهي مي‏گويند پروردگارا به ما در دنيا (نيکي) عطا کن و در آخرت (نيکي) مرحمت فرما و ما را از عذاب آتش نگاهدار» (و منهم من يقول ربنا آتنا في الدنيا حسنة و في الاخرة حسنة و قنا عذاب النار).
در حقيقت اين قسمت از آيات اشاره به خواسته‏هاي مردم و اهداف آنها در اين عبادت بزرگ است بعضي جز به مواهب مادي دنيا نظر ندارند و چيزي غير از آن از خدا نمي‏خواهند بديهي است آنها در آخرت از همه چيز بي بهره‏اند.
ولي گروهي هم مواهب مادي دنيا را مي‏خواهند و هم مواهب معنوي را بلکه زندگي دنيا را نيز به عنوان مقدمه تکامل معنوي مي‏طلبند و اين است منطق اسلام که هم نظر به جسم و ماده دارد و هم جان و معنا و اولي را زمينه‏ساز دومي مي‏شمرد و هرگز با انسانهاي يک بعدي يعني آنها که در ماديات غوطه‏ورند و براي آن اصالت قائلند، يا کساني که به کلي از زندگاني دنيا بيگانه‏اند سازگار نيست.
در اين که منظور از «حسنة» در اين آيه چيست؟ تفسيرهاي مختلفي براي آن
ذکر کرده‏اند، در روايتي از امام صادق (ع) به معني وسعت رزق و حسن خلق در دنيا و خشنودي خدا و بهشت در آخرت تفسير شده است (انها السعة في الرزق و المعاش و حسن الخلق في الدنيا و رضوان الله و الجنة في الاخرة).
و بعضي از مفسران آن را به معني علم و عبادت در دنيا و بهشت در آخرت، يا مال در دنيا، و بهشت در آخرت، يا همسر خوب و صالح در دنيا و بهشت در آخرت دانسته‏اند در حديثي نيز از پيامبر اکرم (ص) آمده است: من اوتي قلبا شاکرا و لسانا ذاکرا و زوجة مؤمنة تعينه علي امر دنياه و اخراه فقد اوتي في الدنيا حسنة و في الاخرة حسنة و وقي عذاب النار، «کسي که خدا به او قلبي شاکر، زباني مشغول به ذکر حق، و همسري با ايمان که او را در امور دنيا و آخرت ياري کند ببخشد، نيکي دنيا و آخرت را به او داده و از عذاب آتش باز داشته شده».
بديهي است حسنه به معني هر گونه خير و خوبي است و مفهومي وسيع و گسترده دارد که تمام مواهب مادي و معنوي را شامل مي‏شود، بنابراين آنچه در روايات فوق يا کلمات مفسران آمده است بيان مصداقهاي روشن آن مي‏باشد، و مفهوم آيه را محدود نمي‏کند، و اينکه بعضي از مفسران تصور کرده‏اند «حسنه» چون در آيه به صورت مفرد نکره است هر گونه نيکي را شامل نمي‏شود و لذا در تعيين مصداق آن در ميان مفسران گفتگو است اشتباهي بيش نيست زيرا گاه مي‏شود که مفرد نکره نيز معني جنس مي‏بخشد و مورد آيه ظاهرا از اين قبيل است و به گفته بعضي از مفسران، افراد با ايمان اصل حسنه را از خدا مي‏خواهند بدون اينکه نوعي از آن را انتخاب کنند، و همه را واگذار به مشيت و اراده و انعام الهي مي‏نمايند.