وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
سوره بقره آیه 201
و بعضی می‌گویند: «پروردگارا! به ما در دنیا * نیکی* عطا کن!
و در آخرت نیز * نیکی* مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!»
تفسیر آیه 201 از سوره ی مبارکه ی بقره
در دعاها، هدف هاى کلّى مطرح شود و تعیین مصداق به عهده خداوند گذاشته شود.
ما از خداوند حسنه و سعادت مى خواهیم، ولى در اینکه رشد و صلاح ما در چیست؟ آنرا به عهده ى خداوند مى گذاریم. چون ما به خاطر محدودیّتهاى علمى و عدم آگاهى از آینده و ابعاد روحى خودمان، نمى توانیم مصادیق جزئى را تعیین بنمائیم. به همین جهت توصیه شده است از خداوند وسیله ی کار را نخواهید، خودِ کار را بخواهید. زیرا ممکن است خداوند از وسیله ى دیگرى که به فکر و ذهن ما نمى آید، کارى را براى ما محقّق سازد. مثلاً از خداوند توفیق زیارت حج را بخواهید، امّا نگویید: خدایا مالى به من بده تا به مکّه بروم. چون خداوند گاهى سبب را به گونه اى قرار مى دهد که ما فکر آن را نمى کردیم.
