وصیت می کنم مرادر گلزار شهدای ساری دفن کنند و تنها امید من که همان دستمال سبزی است که همیشه در مجالس مذهبی همراه من بوده و به اشک چشم دوستانم متبرک شده است را روی صورتم بگذارند. قبل از آنکه مرا در قبر بگذارند مداحی ، داخل قبر برود ومصیبت جده غریبم حضرت فاطمه زهرا(س) و جد غریبم امام حسین(ع) را بخواند.

به شب اول قبرم نکنم وحشت و ترس

چون درآن لحظه حسین است که مهمان من است

سید مجتبی علمدار