وصیت نامه های شهدا

بسم الله الرحمن الرحيم

پس از حمد و ستايش خداوند تبارك و تعالي و درود بيكران بر خاتم‌الانبياء (ص) و سلام بر امامان معصوم (ع) و سلام بر امام مهدي (عج) منجي عالم بشريت و برپاكننده‌ قسط و عدل و بر نايب برحقش امام خميني كه خداوند سايه‌ پر بركتش را بر سر همه‌ ملل مظلوم جهان تا ظهور آقا امام زمان (عج) مستدام بدارد.

 انالله و انا اليه راجعون؛ ما از خدائيم و بازگشتمان به سوي خداست.

واي و صد واي بر آنان كه قدر خودشان را در اين چند روزه دنياي فاني نمي‌دانند؛ يعني دستشان را پر نمي‌نمايند و به اخلاق حسنه و اعمال نيك آراسته نمي‌شوند. افسوس كه دل مي‌بندند و دوست مي‌دارند چند روزه‌ دنياي فاني را، همچنان دل مي‌بندند كه انگار چند صد سال عمر مي‌نمايند، غرور مي‌ورزند، غفلت زده‌اند و سركشي مي‌كنند و در نهايت از درگه‌ خداوند رانده مي‌شوند. 

شكر خداي را كه باز چند صباح از عمرمان در كنار برادران عزيز و بزرگوار و «مخلص له‌الدين» بسيج و سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در جبهه‌هاي نور عليه ظلمت گذشت؛ در كنار شهداء بزرگوار و گرانقدر گردان، در كنار معلولين و مجروحين و مفقودين گذشت. خدايا! تو خود مي‌داني كه خواسته‌اي جز رضا و خشنودي تو ندارم؛ از سوئي به گناهانم و سراسر عمري كه به بيهودگي و غفلت گذرانده‌ام نگاه مي‌كنم، تنم مي‌لرزد، مي‌گريم، نكند مرا نبخشي و از سوي ديگر به رحمت و فضل و بخششت نگاه مي‌كنم، اميدم به رحمت و بخشودگيت زيادتر مي‌شود. 

انشا‌الله همه‌ مسلمين سربلند و سرافراز باشند و با دست پر به پيشگاه خداوند منان حاضر شوند. خانواده گرامي و عاليقدرم و همسرم. عزيز و صابر، به خدا توكل كنيد كه «و من يتوكل علي‌الله فهو حسبه»؛ 

مرا ببخشيد كه حق خود را ادا نكردم. خداوند ياورتان، مرا حلال كنيد و ببخشيد؛ 

به همه‌ دوستان و آشنايان سلام برسانيد و حلاليت بطلبيد. 

به همه بگوئيد بيائيد در جبهه‌ها كه رزمندگانش با مناجاتشان فضاي آنجا را عطرآگين نموده‌اند تا از غفلت‌هاي گذشته به دامن اسلام بازگرديد.

 انشاء‌الله 

عبدالله نوريان

شهيد عبدالله(محمود) نوريان در تاريخ 22 آذر 1340 در محله شميران تهران به دنيا آمد.

او از همان ابتدا در خانواده‌اي مؤمن و دوستدار ولايت با احساسات پاك و بي‌آلايش مذهبي آشنا شد، كودكي‌اش را صرف يادگيري قرآن در مسجد محل كرد. محمود علاقه خاصي به مباحث ديني داشت و در كنار تحصيل به مطالعه كتب مذهبي نظير نهج‌البلاغه مي‌پرداخت.

در اين ايام كتاب «حكومت اسلامي» حضرت امام (ره) تأثير عميقي در انديشه‌هاي سياسي و ديني‌اش گذاشت به طوري كه از آن پس تصميم گرفت افكار و عقايد ايشان را در ميان مردم ترويج دهد.

شهيد نوريان، با مبارزان شهيدي چون شهيد شاه‌آبادي و شهيد اندرزگو مأنوس بود؛ او در راهپيمايي‌هاي ميليوني بر ضد استبداد به انتظام امور مي‌پرداخت و در سال 1358 همزمان با اخذ ديپلم به منظور ياري دين خدا به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در آمد.

از آنجا كه محمود در شناسايي و مبارزه با عناصر ضد انقلاب تجربه‌‌هاي مفيد و موفق داشت، در واحد تحقيقات پذيرش ستاد مركزي سپاه مشغول خدمت شد؛ وي در عمليات بازي‌دراز شركت فعال داشت؛ با آغاز عمليات فتح‌المبين به جبهه‌هاي نور عليه ظلمت شتافت و در سال 61 با تأسيس تيپ سيدالشهدا (ع) به عنوان فرمانده گردان تخريب لشكر سيدالشهدا (ع) مشغول به كار شد.

وي از نخستين روزهاي مسئوليت خود تمام توانش را صرف تربيت نيروهاي كارآزموده تخريبچي كرد كه تا آخرين روز جنگ موفقيت گردان تخريب مرهون و مديون كادرسازي آن شهيد بزرگوار است.

شهيد نوريان در ايامي كه در تهران و مرخصي بود، جزء حلقه شاگردان معنوي عارف واصل حضرت آيت‌الله حق شناس بود و اين عالم رباني نيز علاقه خاصي به اين شهيد داشت.

قبل از عمليات والفجر 8 به علت توانمندي بالاي مديريتي، سكاندار دو واحد رزمي حياتي جنگ يعني تخريب و مهندسي شد. حضور غواصان گردان تخريب در ايجاد معبر در جزيره ‌ام‌الرصاص و شكستن خط، توأمان در كارنامه مديريتي اين شهيد والامقم مي‌درخشد.

او را به دونام صدا مي‌كردند؛ عبدالله و محمود؛ ولي هيچگاه دوست نداشت محمود صدايش كنند؛ مي‌خواست بيشتر بنده باشد تا مورد ستايش ديگران؛ اما سرانجام «عبدالله»، «محمود» شد؛ 4 اسفند 64 سردار شهيد عبدالله نوريان، در سن 24 سالگي در عمليات والفجر 8 در حاليكه مسئوليت مهندسي و تخريب لشگر 10 سيدالشهداء (ع) را بر عهده داشت، در حين هدايت بلدوزرها به منظور ايجاد خاكريز بر اثر اصابت خمپاره در منطقه فاو به شهادت رسيد و به نداي ملكوتي آسمانيان كه او را بر سر خوان شهادت دعوت مي‌كردند، لبيك گفت و امروز مزارش در امام‌زاده علي‌اكبر شميران قبله‌گاه فرشتگان است.

خاطره تامل برانگیز برای استفاده از بیت المال