وصیت نامه های شهدا

و من یک پیامی برای ملت شهید پرور دارم که هیچگاه انقلاب و امام را رها ننمایند و به خاطر علاقه مادی خود از اسلام و قرآن دوری نکنند که همانا آن زمان بدبختی است و همیشه خدا را در کارهایتان اصل بدانید

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و درود فراوان بر مهدی موعود(عج) و نائب برحقش امام خمینی.

ما باید قدر این بزرگ مرد را بدانیم و از این نعمتی که خدا به ما داده سپاسگذاری نماییم شکر این نعمت این است که به فرمان‌های آن حضرت توجه و به آن عمل نماییم که همانا فرمان خدا و اسلام است و با سلام خدمت رزمندگانی که با یاری خدا فتوحات زیادی را برای ملت ما به ارمغان آوردند.

و با سلام به ملت شهید پرور ایران و سلام به شما مادر عزیز که با زحمت‌ها و سختی‌های بسیار مرا بزرگ نموده و در موقعی که صدای هل من ناصرا ینصرنی اسلام بلند شد. شما فرزندان را هدیه اسلام و به یاریش فرستادید. چه افتخاری بالاتر از این که فرزندتان مانند یکی از یاران امام حسین(ع) با دشمنان اسلام جنگید و در این راه همانند آنان شهید گشت. مادر عزیزم! امیدوارم که از شهادت من ناراحت نشوید زیرا به گفته قرآن کریم شهیدان نمرده‌اند بلکه در پیش خدا روزی می‌برند مادر.

ما همه یقین داریم که باید از این دنیا هجرت نماییم حال چه بهتر که اینگونه مرگ را در آغوش بگیریم و اینگونه بمیریم که هم خداو هم اولیایش خوش آید.

مادرم! برادر! و خواهرانم! مبادا که آنطوری از نبودن من ناراحت باشید که اجرتان از بین برود.

خدیا! از تو می‌خواهم به عنوان یک بنده گنهکار که توبه کرد، و در راه تو شهادت را انتخاب کرد، که همچون زینب(س) به مادرم صبر عنایت بفرمایید که نه تنها از انقلاب سرد نشده بلکه در راه این انقلاب جان و مال خود را در اختیار قرار دهد.

و من یک پیامی برای ملت شهید پرور دارم که هیچگاه انقلاب و امام را رها ننمایند و به خاطر علاقه مادی خود از اسلام و قرآن دوری نکنند که همانا آن زمان بدبختی است و همیشه خدا را در کارهایتان اصل بدانید و هر کاری که خدا صلاح می‌داند شما انجام بدهید. مادرم! من یک مقدار نماز دارم به مدت یک سال بدهید بخوانند و یک ماه و 10 روز هم روزه دارم که نگرفته‌ام بدهید بگیرند. پانصد تومان هم صدقه بدهید ممکن است که حق الناس به گردنم باشد و از شما تقاضامندم که حتما از تمام دوستان و آشنایان مخصوصا همسایگان حلالیت بطلبید و در ضمن برایم زیاد قرآن بخوانید... و السلام...

آنکس که مرا طلب کند می‌یابد

آنکس که مرا شناخت دوستم می‌دارد

آنکس که دوستم داشت به من عشق می‌ورزد

آنکس که به من عشق ورزید من نیز به او عشق می‌ورزم

آنکس که به اوعشق ورزیدم می‌کشم او را

آنکس را که من بُکشم خون‌بهایش بر من واجب است

آنکس که خون‌بهایش بر من واجب است پس من خودم خون‌بهایش هستم

آنکس که تو را شناخت جان را چه کند

فرزند و عیال و خانمان را چه کند

دیوانه کند هر دوجهانش بخشد

دیوانه تو هر دو جان را چه کند

درباره شهید

شهید رضا قماطی سال 1345 در شهر قم متولد شد. او در ابتدای نوجوانی به عنوان یک رزمنده بسیجی در جبهه‌های جنگ تحمیلی شرکت کرد. رضا قماطی عضو دسته سه از گروهان شهید حاج قربان و گردان سید الشهدا(ع) از لشگر علی ابن ابیطالب(ع) بود. که در سن 17 سالگی طی یک پاتک پس از عملیات والفجر مقدماتی در پاسگاه زید(سه راهی شهادت) در روز 8 اردیبهشت ماه سال 1362 به شهادت رسید و آسمانی شد. پیکر مطهر این بسیجی شهید را در 15 اردیبهشت ماه و در زادگاهش یعنی شهر قم به خاک سپردند.