وصیت نامه های شهدا

بسم الله الرحمن الرحیم

وصیت‌نامه‌ی خویش را شروع می‌کنم: 

با سلام و درود بر شهیدان، رهروان پاک راه خدا، انبیا (س) و امامان (علیهم السلام) و با سلام و درود بی‌کران بر تمام شهیدان ـ از دوران حضرت آدم (ع) تا حضرت خاتم (ص) ـ و با سلام و درود بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی، این دلیرمرد تاریخ و امید مستضعفان. ما سال‌های سال در تاریکی‌ و ظلمت دنیا فرو رفته بودیم، که این مرد حق‌طلب و خداجو به پاخاست و به خاطر خدا و دین خدا قیام کرد. خانواده‌ی گرامی! به هیچ وجه حق گریه کردن بر جنازه‌ی من را ندارید. اگر می‌خواهید گریه کنید، بر حسین (ع) گریه کنید. اگر توانستید دین خدا را یاری کنید. جان شما و جان امام عزیز، خمینی بت شکن (س). سخنم با پدر و مادر عزیز و زحمت‌کشم: من در زندگی، رنج و مشقت فراوانی به شما داده‌ام؛ ولی امیدوارم که جانم را در راه شما فدا کنم، که راه شما، راه امام و راه خداست. امیدوارم هیچ وقت به من «جوان ناکام» نگویید؛ چون من در نهایت، کامم را گرفتم، که بهترین نعمت‌هاست.

 پدر و مادر عزیز! شما را به خدا سوگند می‌دهم که برای بنده گریه نکنید؛ زیرا بردباری و صبر شما بیشتر باعث شکست دشمن می‌شود. برادر گرامیام «مهدی» را به فراگیری دین مبین اسلام تشویق کنید و به او بگویید که حتماً راهم را دنبال کند. 
«چرا از شهادت می‌ترسید؟ مگر فرزندی را سراغ دارید که از پستان مادرش بترسد؟» امام حسین (ع) مادر جان! همیشه به تو گفته بودم که بنده امانتی هستم از طرف خدا پیش شما و روزی باید پیش او بروم و امروز، همان روز است. من را اگر خفه‌ام کنند، به خدا سازش نخواهم کرد و حقیقت را قربان مصلحت نمی‌کنم. فقط و فقط ـ زیر عکسم بنویسید: «پاسدار امام زمان (عج) بود.» که ان شاء الله سرباز امام زمان (عج) باشم.

 «خدایا، خدایا! تا انقلاب مهدی (عج)، خمینی را نگه‌دار.» عوض من هم، مرقد شش گوشه‌ی امام حسین (ع) را زیارت کنید.

۲۷/۱۲/۱۳۶۳

صادق کلهر




درباره شهید


شهید صادق کلهر دهم فروردین ۱۳۴۴، در شهر قزوین به دنیا آمد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. یازدهم اردیبهشت ۱۳۶۶، در سردشت توسط نیروهای حزب دمکرات بر اثر شکنجه به شهادت رسید. مزار او در گلزار زادگاهش واقع است.