عظمت و بزرگی ذکر صلوات

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

شيخ عبدالحقّ دهلوى در كتاب «تاريخ مدينه» نقل كرده است:

مردى را ديدند كه در طواف و سعى و ساير موقف‏‌هاى حجّ دعائى غير از صلوات بر محمّد و آل محمّد عليهم السلام نمى‏‌خواند.

به او گفتند: چرا دعاهائى كه نسبت به هر يک از اين مكان‌ها وارد شده ‏نمى‏‌خوانى؟

گفت: عهد كرده‌ام كه فقط صلوات فرستم و دعاى ديگرى را با آن شركت ‏ندهم، و علّتش اينست كه پدرم چون از دنيا رفت صورت او را مثل الاغ ديدم و از مشاهده آن بسيار غمناک شدم، بعد از آن رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم را در خواب ديدم و دامن احسان او را گرفتم و براى پدرم شفاعت كردم و از سبب اين قضيّه از آن‏ حضرت سؤال كردم، فرمود:

پدرت رباخوار بود و سزاى هر كس كه رباخوارى پيشه كند چنين است.

ولكن والدك كان يصلّي عليّ في كلّ ليلة عند المنام مائة مرّة، ولذا قبلت شفاعتك ‏وعفوت.

ولى پدر تو خصوصيّتى داشت و آن اين بود كه هر شب هنگام خوابيدن صد مرتبه بر من صلوات ‏مى‌فرستاد، ما به خاطر اين عمل شفاعت تو را درباره او پذيرفتيم و او را بخشيديم.

آنگاه چهره‌ی پدرم را نورانى مانند ماه مشاهده كردم و از هاتفى هنگام دفن او شنيدم كه گفت: سبب عنايت پروردگار و آمرزش پدرت همان صلوات‌هایى بود كه بر رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم مى‏‌فرستاد.

اين حكايت را محدّث نورى رَحِمَهُ الله در كتاب «دار السلام، جلد 2، ص 92» و نهاوندى رحمه الله در كتاب «خزينة الجواهر، ص  587» نقل‏ كرده اند.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ