ماه اوت سال 571 ميلادى، يا عام الفيل بود، سالى كه ابرهه پادشاه متجاوز يمن، با سپاهى فيل سوار، به شهر مكه حمله كرد، در همين سال حضرت محمد (ص) در مكه به دنيا آمد، در حالى كه دو ماه قبل از تولد، پدرش را از دست داده بود .
هنوز بيش از شش بهار، از عمر خود را پشت سر نگذاشته بود، كه مادرش آمنه بيمار شد و درگذشت .
محمد (ص) در شش سالگى به سوگ مادر نشست . از آن به بعد عبدالمطلب پدربزرگش، سرپرستى او را به عهده گرفت .
هشت ساله بود كه پدر بزرگ را نيز از دست داد و تحت سرپرستى ابوطالب عموى خود قرار گرفت .
با اينكه محمد (ص) در دوران كودكى، درد يتيمى و بىسرپرستى را احساس كرد، اما با توجه به عنايات خداوند توانا و استعداد ذاتى، به مقام نبوت و هدايت و نجات جامعه بشرى دست يافت و با ايمان و كوشش خود، دنيا را تحت تأثير مكتب حيات بخش اسلام قرار داد . حضرت محمد (ص) بنيانگذار مكتبى بود، كه با گذشت چهارده قرن، هنوز هم در دنيا زنده است و دوست و دشمن در مقابل عظمت اسلام و پيامبر (ص) سر تعظيم فرود آوردهاند . ?
خلاصه، اين را هم به خاطر داريد، كه در هر شبانه روز، در هر اذان و نماز، نام بلند و زيباى محمد (ص) را بارها به زبان جارى مىكنيم و مقاومت و رسالت و عظمت او را، مورد ستايش و تجليل قرار مىدهيم .
((حافظ شيرازى)) هم درباره آن حضرته سروده است:
ستارهاى بدرخشيد و ماه مجلس شد - - دل رميده ما را، انيس و مونس شد
نگار من، كه به مكتب نرفت و خط ننوشت - - به غمزه، مسئلهآموز صد مدرس شد
