شکل یک سند xaml در wpf
با ساخت هر پروژۀ wpf در محیط ویژوال استودیو کدهای xaml به شکل زیر ایجاد میشن.
این کدها هنگام ایجاد پنجره های جدید به برنامه، برای هر پنجره توسط خود ویژوال استودیو ایجاد میشه.
کد:
<Window x:Class="WpfApplication1.MainWindow"
xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
Title="MainWindow" Height="350" Width="525">
<Grid>
</Grid>
</Window>
اگه خوب دقت کنین، کد بالا دارای دو تگ کلی ست. یکی تگ Window و دیگری تگ Grid .
تگ Window به معنی اینه که، این فایل اشاره به یک آبجکت Window داره. و Windowها درWPF مثل Form ها در WindowsFormsApplication ها هستن.
تگ Grid اشاره به آبجکتی به نام Grid داره که پر کاربردترین آبجکت های WPF است که جزء کنترل های Container هم هست. این کنترل به همراه کنترل های دیگر که همه از کلاسی به نام panel ارث بری می کنند، وظیفه طرح بندی پنجره های رو دارن.
خط اول
کد:
x:Class="WpfApplication1.MainWindow"
به معنی اینه که فایل XAML جاری، مربوط به کلاس Window1 که در فضای نام WpfApplication1 قرار گرفته.
خط دوم وسوم
کد:
xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
این دوخط ، دو فضای نام کلی را در برنامه های WPF مشخص می کنه. هر سند XAML مربوط به WPF شامل این دو فضای نام است.
خط چهارم
کد:
Title="MainWindow" Height="350" Width="525">
در خط چهارم ، سه خاصیت برای Window تعریف شده، خاصیت اول مربوط Tilte پنجره است ، این خاصیت مثل خاصیت Text در فرم های ویندوزی است فرقی نداره.
متنی که در این خاصیت قرار بگیره، به نوارعنوان پنجره و همچنین در زمانی که پنجره در حالت minimize قرار داره، درTaskbar ویندوز، نمایش داده میشه .
دوخاصیت بعدی هم به ترتیب ارتفاع و عرض Window را مشخص میکنه.
در پست های بعدی دربارۀ فضای نام ها توضیح میدم.