آموزش جامع Visual C#.NET

 شی گرائی (بخش اول)

پیدایش شی گرایی

 

برنامه نويسي شی گرا در اوايل دهه ۱۹۷۰ توسط آلن کی Alan Kay طراحی شده يعنی اولين قدمهای اين سبک برنامه نويسی توسط آلن کی برداشته شده است. اولين زبان شی گرا توسط آلن کی طراحي شد. اسم اين زبان Small Talk می باشد.

آلن کی گفته بود که : آن چيزی که باعث شد اين فکر به ذهنم برسد نحوه عملکرد سلولهای زيست محيطی بود. يعنی اين سبک برنامه نويسی از روی سلولهای جاندارها الگو برداری شده است.

 

Small Talk مانند سلولهای جانداری عمل می کند. يعنی آلن کی در تمامی قسمتهای اين زبان تعيين کرده بود که اشيا با هم ارتباط برقرار می کنند و دارای شناسنامه ای هستند و همچنين مستقل از همديگر کار می کنند.

 

اصول اوليه ای که آلن کی برای برنامه نويسی شی گرا تعيين کرده بود عباتند از :

 

1. هر چيزی يک شی است.

2. هر برنامه ای شامل اشيا است که اشيا با ارسال پيام به يکديگر تعيين می کنند که چه کاری بايد الان انجام شود.

3. هر شی يک حافظه (Memory) برای خودش دارد که بتوان به وسيله آن اشيای ديگر را ساخت.

4. هر شی خودش از يک کلاس (Class) است.

 

برنامه نویسی شی گرا

 

برنامه نویسی شی گرا شیوه نوینی ست که در آن می توان قطعاتی را ایجاد کرد و در برنامه های مختلف مورد استفاده قرار داد. قابلیت خوانایی برنامه هایی که در این روش نوشته می شوند بالا بوده، تست، عیب یابی و اصلاح آن ها آسان است. شی گرایی ، بر اشیا تاکید دارد. در برنامه نویسی شی گرا اشیا به صورت انتزاع مطرح می شوند.

 

یک شیوه برنامه نویسی است که ساختار یا بلوک اصلی اجزای آن ، شی ها می باشند. در واقع در این شیوه برنامه نویسی ، برنامه به شی گرایش پیدا می کند. به این معنا که داده ها و توابعی که قرار است بر روی این داده ها عمل کنند، تا حد امکان در قالبی به نام شی در کنار یکدیگر قرار گرفته، جمع بندی شده و یک واحد (شی) را تشکیل داده و نسبت به محیط بیرونن خود، کپسوله می شوند و از این طریق ، توابع خارج از آن شی، دیگر امکان ایجاد تغییر در داده های درون آن شی را ندارند.