پاسخ به:مبحث 99 طرح صالحین: «از وین تا لوزان (گفتگو درباره مذاکرات هسته ای)»
دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 7:54 PM
امروز زیاد صحبت کردم فقط یک مطلبی را بگویم کشورهایی مثل امریکا امتحانشان را پس داده اند و نشان داده اند که قابل اعتماد نیستند وهدفشان چیزی جز دشمنی با مسلمانان جهان نیست البته این ملاک نمیشود ما رابطه امون را با این کشورها قطع کنیم بلکه با ارتباط با انها به شناساندن ماهیت این دولتها به جهان ومردم خودشون میتونیم از سلاح خودشون برعلیه خودشون استفاده کنیم البته رتبطه داشتن به این معنی نیست که اعتماد هم به این کشورها کنیم نه بهیچوجه.....
ما در دنیایی زندگی می کنیم که وابستگی و پیوستگی در آن اجتناب ناپذیر است حتی اگر بخواهیم فقط و فقط با اتکا به منابع ملی توسعه پیدا کنیم نمی توانیم با دنیا در ارتباط نباشیم امروز قدرتمندترین کشورها و دولتها با توسعه یافته ترین اقتصاد هم نیازمند ارتباطند و اگر کسی این نکته را درک نکند بهتر است به غار نشینی بیندیشد حتی اگر به دنبال ترویج دینمان باشیم باز نیازمند ارتباطیم و البته دیگران هم نیازمند ارتباط با ما هستند ما نباید از ایجاد رابطه با دیگران بهراسیم چون با اتکاء به قدرت ملی و اعتماد به نفس و اعتماد به آئین و فرهنگ و داشته های ملی و مذهبیمان با اقتدار می توانیم با دیگران تعامل داشته باشیم. توجه داشته باشید اگر می گوییم ارتباط با شرق و غرب به هیچ وجه به معنای تسلیم در برابر آنان نیست بلکه ایجاد ارتباط برای تامین منافع و با حفظ عزت و حکمت و مصلحت است. آنانی که مدام از قران و پیامبر و معصومین برای نفی هر ارتباط با خارج سوء استفاده می کنند معلوم است نه قرآن را خوانده اند و نه از سنت حسنه پیامبر گرامی اطلاعی دارند. قرآن صلح حدیبیه را فتح مبین نامیده بروید و در تارخ بخوانید پیامبر در این صلح چگونه در فضای احترام متقابل با مشرکین مذاکره کرد. یا یکبار سوره توبه را با دقت بخوانید تا ببینید قرآن در سوره ای که نام دیگرش برائت است چگونه اصل را بر رعایت قراردادهای انسانی بین مسلمانان و مشرکان می داند و زیرپا گذاشتن عهد و پیمان حتی با مشرکین را خلاف خداترسی می داند. مطمئن باشید پیامبری که در حجاز ظهور کرد -منطقه ای که تعداد با سوادهایش از تعداد انگشتان دست تجاوز نمی کرد- و همین پیامبر به قدرتهای بزرگ آنروز نامه نوشت و قاصد رهسپار کرد در دنیای امروز نیز مشکلی با مذاکره با منطقی و با حفظ اصول با بلاد غیر اسلامی ندارد. همچنان که جمهوری اسلامی ایران نیز تا کنون مذاکره با هیچ کشور رسمی جهان را کفر یا شرک ندانسته است. بنابراین بی محلی به دنیا شاید اعتبار طرفها و رقبای ما را کم کند اما بی شک اقتدار ما را کم کند اما بی شک اقتداری برای ما و دین و دنیای ما نمی آفریند. پس باید دولتمردان ما با توجه به در نظر گرفتن مصالح کشور وعزت وسربلندی ملت ایران ورهنمودهای رهبر عزیزمون قدم بردارند تا کشورمان دچار مشکل نشود وبا رابطه صحیح با دیگر کشورها بهترین مصالح برای کشورعزیزمون تامین شود ان شاالله در پناه امام زمان (عج)
