مقالات توسعه پژوهش در پرستاري و مامايي

زمينه و هدف: بيماري تب مالت يکي از بيماري هاي مشترک بين انسان و حيوان است که همچنان به عنوان يک مساله مهم بهداشتي و اقتصادي مطرح مي باشد. آموزش به روستاييان دامدار بر اساس مدل پرسيد به علت اثربخش بودن و گستردگي آن از راهکارهاي اصلي در کنترل و پيشگيري بيماري تب مالت به شمار مي رود. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير برنامه مداخله آموزشي بر اساس الگوي پرسيد و اجزاي اصلي آن در افزايش رفتارهاي پيشگيري کننده در روستاييان شهرستان خمين در پيشگيري از تب مالت انجام گرفت.
روش بررسي: اين مطالعه نيمه تجربي تصادفي شده شاهددار بود. جمعيت مورد مطالعه 400 نفر از مردان مناطق روستايي شهرستان خمين در سال 1385 بودند که به طور تصادفي در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس سازه هاي الگوي پرسيد بود. پايايي اين پرسشنامه از طريق آزمون ثبات دروني در فاز پايلوت بر روي 25 نفر تاييد شد. به منظور تعيين اعتماد علمي از روايي صوري استفاده شد. مداخله آموزشي در طي سه جلسه، به صورت يک بار در هفته و به مدت 60 الي 90 دقيقه بر اساس سازه هاي مدل پرسيد صورت گرفت و نمونه هاي پژوهش به مدت 3 ماه پيگيري شدند و اطلاعات قبل و بعد از مداخله سنجيده شد. از آزمون هاي تي مستقل، تي زوج و آناليز واريانس با تکرار مشاهدات براي تجزيه تحليل داده ها استفاده شد.
يافته ها: ميانگين نمرات عوامل مستعد کننده (آگاهي و نگرش)، عوامل تقويت کننده و عوامل قادرساز در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تفاوت معني دار آماري را نشان داد (P<0.05).
نتيجه گيري: طراحي و اجراي برنامه آموزشي بر اساس الگوي پرسيد مي تواند تاثير مثبتي در افزايش رفتارهاي پيشگيري کننده در پيشگيري از تب مالت داشته باشد.