مقالات توسعه پژوهش در پرستاري و مامايي

زمينه و هدف: الکتروشوک درماني، روشي است براي درمان بيماري هاي رواني که نياز به همکاري تيم بيهوشي، روان پزشکي و پرستاري دارد. يکي از مراقبت هاي مهم پرستاري، آموزش به بيمار به خصوص در مورد موقتي بودن اختلال شناختي بعد از الکتروشوک درماني مي باشد، لذا اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش قبل از الکتروشوک درماني بر وضعيت شناختي بيماران انجام گرفت.
روش بررسي: اين مطالعه تجربي بر روي 74 نفر از بيماراني که براي اولين بار تحت درمان با الکتروشوک بودند انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفي به دو گروه (37 نفر گروه آزمايش و 37 نفر شاهد) تقسيم شدند. در گروه مداخله به کمک پمفلت، عکس و سخنراني آموزش هاي قبل از شوک داده شد. وضعيت شناختي بيماران به ترتيب قبل از الکتروشوک درماني، 24 ساعت بعد از اولين، سومين و ششمين شوک بررسي و سپس در دو گروه مقايسه شد. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه استاندارد وضعيت شناختيMMSE  بود. داده ها بعد از جمع آوري با آزمون آماري اندازه هاي تکرار (Repeatedmeasures) و آزمون t-test مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: آزمون آماري تفاوت معني داري را در وضعيت شناختي گروه شاهد و آزمايش نشان داد (p<0.01). اين تفاوت، 24 ساعت بعد از اولين و سومين الکتروشوک مشاهده شد، به طوري که وضعيت شناختي گروه آزمايش در اين فواصل بيشتر از گروه شاهد بود، ولي بين دو گروه تفاوت معني داري بعد از شوک ششم مشاهده نشد.
نتيجه گيري: کمبود و عدم آگاهي، موجب ترس و آشفتگي مي شود که عوارض شناختي بعد از الکتروشوک درماني را تشديد مي کند، لذا ضرورت دارد پرستاران اطلاعات مناسب و کافي را قبل از اجراي اين روش درماني در اختيار بيماران قرار دهند.