مقالات توسعه پژوهش در پرستاري و مامايي

زمينه و هدف: بيماري هاي مزمن نرولوژيک به علت ناتواني هاي همراه و هزينه هاي بالاي خدمات پزشکي، براي بيمار و خانواده يک بحران محسوب مي گردد و استرس ناشي از اين مشکلات مي تواند سلامت مراقبين را به خطر بياندازد. هدف ازاين مطالعه، تعيين وضعيت سلامت عمومي روان مراقبين بيماران نرولوژيك در منزل و رابطه آن با برخي عوامل مي باشد.
روش بررسي: اين مطالعه توصيفي- تحليلي كه در سال 1388 انجام شد، 200 نفر از مراقبين بيماران نورولوژيک مزمن به روش نمونه گيري آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافيک و پرسشنامه سلامت عمومي 28 سوالي (28-GHQ) بود که توسط مراقبين تكميل مي شد. داده ها در محيط نرم افزار آماري 16- SPSS با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و کاي اسکوئر تحليل شد.
يافته ها: ميانگين و انحراف معيار سن مراقبين 31.78±9.94 بود و 59.5 درصد از نمونه ها مردان بودند. 72.5 درصد از مراقبين دچار اختلال در سلامت عمومي بودند (نمره بيش از 23 بر اساس نقطه برش GHQ-28). سلامت عمومي مراقبين مرد و زن از نظر آماري اختلاف معني دار داشت (P<0.05). در بين خرده مقياس هاي پرسشنامه سلامت عمومي، زنان در مقايسه با مردان نمره افسردگي بالاتري داشتند و اين اختلاف از نظر آماري معني دار بود(P<0.05). ميزان وابستگي مراقبتي بيمار و وضعيت درآمدي خانواده با سلامت عمومي مراقبين ارتباط معني دار داشت (P<0.05). بين متغيرهاي دموگرافيک از قبيل تاهل، تحصيلات، سابقه بيماري و سلامت عمومي ارتباط معني داري يافت نشد.
نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين مطالعه، درصد قابل توجهي از مراقبين بيماران نورولوژيک دچار اختلال در وضعيت سلامت عمومي هستند و به همين دليل وجود منابع حمايتي و آموزش مهارت هاي مقابله موثر مي تواند در ارتقاي سلامت اين افراد موثر باشد.