مقالات توسعه پژوهش در پرستاري و مامايي

زمينه و هدف: دوره نفاس، مرحله اي حساس و استرس زاست که با خستگي، تغييرات خلقي و اختلالات خواب همراه مي باشد. هدف از اين مطالعه، توصيف خواب در طي هفته هاي دوم و ششم نفاس در زايمان سزارين در مقايسه با زايمان طبيعي مي باشد.
روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع بررسي مقطعي بود. در اين مطالعه، جامعه پژوهش مادران زايمان کرده در هفته هاي دوم و ششم پس از زايمان، شامل 96 مادر در دوره نفاس (48 نفر بعد از زايمان سزارين و 48 نفر بعد از زايمان طبيعي) بودند و دو نوع از داده ها جمع آوري گرديد: داده دموگرافيک مادران و کيفيت خواب با استفاده از ابزار کيفيت خواب پيتزبرگ.
يافته ها: نتايج نشان داد دو گروه از لحاظ کليه خصوصيات جمعيت شناختي والدين و مشخصات فردي شيرخوار همگن بودند. نتايج آزمون آماري، اختلاف آماري معني داري را بين دو گروه در شاخص کيفيت ذهني خواب، خواب نهفته، مدت زمان خواب واقعي، کفايت خواب، اختلال خواب و شاخص اختلال عملکرد روزانه نشان داد. همچنين ميانگين نمره شاخص کلي کيفيت خواب پيتزبرگ در انتهاي مطالعه در گروه زايمان طبيعي و گروه سزارين تفاوت چشمگيري بين دو گروه نشان داد که حاکي از تاثير کيفيت مطلوب تر خواب مادران در گروه زايمان طبيعي است.
نتيجه گيري: مادران داراي زايمان سزارين از کيفيت خواب کمتري نسبت به زايمان طبيعي در دوره نفاس برخوردارند، بنابراين بايد آموزش مادران به منظور انتخاب زايمان طبيعي و مداخله به منظور افزايش کيفيت خواب دوران نفاس انجام گيرد.