مقالات توسعه پژوهش در پرستاري و مامايي

زمينه و هدف: دوره نوجواني، مرحله مهم و برجسته رشد و تکامل اجتماعي و رواني فرد به شمار مي رود. اين دوره به علت بحران هاي خاص سبب بروز مشکلاتي مي شود. يکي از مهمترين مسائل در اين دوره، کاهش عزت نفس در نوجوانان است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي هيپنوتراپي شناختي - رفتاري - گروهي بر افزايش عزت نفس نوجوانان انجام پذيرفت.
روش بررسي: جامعه آماري شامل کليه نوجوانان ساکن در مدارس شبانه روزي شهرستان تايباد در سال تحصيلي 91-90 بود که با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. از 250 نفر از نوجوانان ساکن در يک مرکز شبانه روزي، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسميت به عمل آمد و با توجه به نمره عزت نفس پايين (کمتر از نقطه برش 23) 20 نفر انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و کنترل جايگزين شدند. سپس گروه آزمايش به مدت 2 ماه در 8 جلسه 2 ساعتي تحت مداخله هيپنوتراپي شناختي - رفتاري قرار گرفتند و گروه کنترل هيچ آموزشي دريافت نکردند. بعد از اتمام دوره به منظور بررسي ميزان تغيير متغير وابسته (ميزان عزت نفس)، دوباره آزمون مذکور به عنوان پس آزمون در هر دو گروه اجرا گرديد. داده هاي حاصل با استفاده از آزمون آماري کواريانس و با نرم افزار آماريSpss-19  تحليل گرديد.
يافته ها: تحليل آزمون کواريانس نشان داد که نمرات عزت نفس در گروه هيپنوتراپي شناختي - رفتاري در مقايسه با گروه کنترل به طور معني داري افزايش يافته است (p<0.01).
نتيجه گيري: هيپنوتراپي شناختي - رفتاري - گروهي مي تواند منجر به افزايش عزت نفس نوجوانان شود. تحقيقات بعدي با دوره هاي پيگيري به منظور حصول اطمينان از تداوم اثربخشي پيشنهاد مي گردد.