مقالات توسعه پژوهش در پرستاري و مامايي

زمينه و هدف: در تزريق زيرجلدي هپارين با وزن ملکولي پايين، واکنش هاي موضعي از قبيل درد، هماتوم و کبودي ديده مي شود که ارتباط مستقيم با شيوه نامناسب تزريق دارد. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير طول مدت تزريق زيرجلدي انوکساپارين سديم بر شدت درد و اندازه کبودي محل تزريق در بيماران انجام شده است.
روش بررسي: اين مطالعه تجربي بر روي 36 بيمار تحت درمان با آناکسوپرين 60 ميلي گرم زيرجلدي انجام شد. بيماران به طور تصادفي به دو گروه درماني تقسيم شدند؛ در گروه اول، تزريق زيرجلدي با طول مدت 10 ثانيه و گروه دوم تزريق زيرجلدي با طول مدت 10 ثانيه و 10 ثانيه صبر قبل از خروج سوزن انجام شد. جمع آوري اطلاعات با چک ليست پژوهشگر ساخته، مشتمل بر دو بخش ويژگي هاي فردي و ثبت شدت درد و اندازه کبودي بود. اندازه کبودي 24، 48 و 72 ساعت بعد از تزريق با استفاده از خط کش شفاف ميلي متريک اندازه گيري شد و شدت درد با مقياس ديداري درد و بلافاصله پس از تزريق اندازه گيري شد. داده ها با آزمون هاي آماري تي تست مستقل و کاي اسکوئر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: نتايج نشان داد که ميانگين شدت درد در گروه کنترل 2.75±3.86 و در گروه مداخله 1.71±3.05 بود، ولي تفاوت معني دار آماري بين دو گروه وجود نداشت (P=0.148) و از نظر وسعت کبودي 24، 48 و 72 ساعت بعد از تزريق نيز تفاوت معني دار آماري ديده نشد.
نتيجه گيري: تحقيق حاضر نشان داد که بين دو گروه کنترل و مداخله در شدت درد ادراک شده توسط بيمار و ميزان کبودي و وسعت آن در ساعات آتي از نظر آماري تفاوت معني داري وجود ندارد