مقالات توسعه پژوهش در پرستاري و مامايي

زمينه و هدف: بيماري ديابت قندي به دليل به خطر انداختن روزافزون سلامت افراد جامعه، از مشکلات اساسي کشورهاي جهان و ايران مي باشد. هدف اصلي از درمان ديابت، طبيعي سازي سطح گلوکز خون جهت کاهش پيشرفت عوارض عروقي و عصبي مي باشد . لذا در اين پژوهش، عملکرد پنج دستگاه گلوکومتر با استاندارد آزمايشگاهي در بيماران مبتلا به ديابت قندي بستري شده در بخش غدد بيمارستان رازي رشت مورد مقايسه قرار گرفته است
روش بررسي: در اين مطالعه تحليلي - مقايسه اي، قسمتي از نمونه خون وريدي 250 نفر بيماران مورد مطالعه با پنج دستگاه گلوکومتر (گلوکو پلاس، اکوچک، ايزي گلوکو، بيونم و وانکاليز) آزمايش شد و بقيه نمونه خون دريافتي، جهت آزمايش به روش استاندارد به آزمايشگاه بيمارستان فرستاده شد. داده هاي حاصله از نتايج قندخون وريدي توسط پنج دستگاه گلوکومتر و استاندارد آزمايشگاهي وارد رايانه گرديد، سپس به کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از روش Paired-Sample t-test مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج بدست آمده نشان داد گلوکوپلاس، کمترين مقدار ميانگين 237.52 و دستگاه وانکاليز، بيشترين آن را 297.82 داشته است . در مقايسه مقادير قندخون وريدي با دستگاه هاي گلوکومتر، بر اساس آزمون Paired-Sample t-test، در مقايسه اختلاف ميانگين قندخون وريدي دستگاه هاي گلوکومتر با روش استاندارد آزمايشگاهي، کمترين اختلاف 2.40 mg/dl در دستگاه بيونم بود و پس از آن ايزي گلوکو -3.62 mg/dl و گلوکومتر آکوچک در رتبه سوم از نظر اختلاف ميانگين بوده است (-4.34) و نيز دستگاه هاي گلوکوپلاس و وانکاليز با روش استاندارد آزمايشگاهي اختلاف معني دار داشتند (P<0.0001).
نتيجه گيري: گلوکومترهاي وانکاليز وگلوکوپلاس به ترتيب با داشتن اختلاف ميانگين بيشتر با روش استاندارد در مقايسه با دستگاه هاي بيونم، ايزي گلوکو و اکوچک که به ترتيب داراي کمترين ميزان اختلاف ميانگين با روش استاندارد آزمايشگاهي اند، براي اندازه گيري قندخون وريدي از درصد اطمينان پايين تري برخوردارند.