تُشله بازى مشهد

به تعداد بازيکنان روى يک خط مستقيم و با فاصلهاى مساوى چاله هاى کوچکى به قطر دو سانتيمتر و عمق ۲ – ۵/۲ سانتيمتر روى زمين حفر میکنند. نفر اول بازي، تشله ٔ خود را لب چاله ٔ اول مینشاند (در لهجه محلى شوند میگويند). سپس نقطهاى را در امتداد چاله ها با فاصله ٔ دو خانه به عنوان نقطه ٔ شروع بازى تعيين میکنند. بازيکنان به ترتيب از نقطه ٔ شروع تشله هاى خود را به طرف چاله ها میزنند. در اينجا توافق میکنند: لوکلى موکلى از سيخ تا سوزه قبوله (از سيخ تا سوزن قبول است ). در اينجا چندين وضع پيش می آيد: يکى اينکه بازيکنى که تشله را زده است تشله اش به لبه ٔ چاله برمیخورد و برمیگردد (لوکلي) که در اين حالت دوباره بايد آن را بزند. ديگر اينکه تشله به خانه برود يا به تشله ٔ بازيکن ديگر برخورد کند ( تير بزند) در اينصورت نيازى به تکرار بازى نيست . شکل ديگر تشله به لبه چاله بخورد و به طرف چپ يا راست منحرف شود (موکلي) که در اينصورت بازيکن مجدداً بايد تشله را بزند . هربار که تشله بازيکنى به تشله ٔ يکى ديگر از بازيکنان بخورد يک امتياز میگيرد. گاهى بازى بر سر پول انجام میشود. (به ازاء هر تير مبلغى از قبل تعيين میکنند). وقتى اين بازى دو نفره انجام میشود، گرفتن سه خانه برابر با يک تير به حساب می آيد. در اينصورت وقتى هر چهارخانه گرفته شود بازى تمام میشود .