مبحث 98 طرح صالحین: «احسان به پدر و مادر و نتایج آن»

بله درسته بیشتر احترام های امروزی برای تظاهره و مردم فریبی. چقدر هم خوب بلدن این کارو بکنن. ولی خوبترش هم اینه که زود لو میرن. البته تا به این خوب تره برسن هیهاته. این جمله که خیلی زود دیر میشه اینجا مصداق داره.

البته فرق گذاشتن یا نگذاشتن نباید روی احترام ما به پدر و مادرمون اثر بدی بگذاره. ما باید وظیفه خودمونو انجام بدیم. سخته تحملش ولی غیر ممکن نیست.

بنام خدا

سلام دوستان و اغضاء محترم

بنده با قسمت اول نظرات عضو محترم و فعال nargesza موافقم چون خیلی از برخوردها و احترام ها این روزها ظاهری و از روی ریا و یا حداقل رودرواسی است اما در مورد پدر و مادر این موضوع مصداق ندارد و بنده نمی توانم بپذیرم که انسان بتواند برای ظاهر سازی به پدر و مادرش خدمت کند و احترام بگذارد اما برای اطلاع عزیزان اگر چه نباید خیلی از مطالب برای عموم بیان شود اما برای عزیزان جوان خودم میگویم تا بعنوان تجربه بخاطر داشته باشند. بنده چندین سال (22 سال) است که  از نعمت داشتن پدر محروم شده ام و حالا متوجه میشوم چه نعمت بزرگی را از دست داده ام ، ولی مادری دارم که اگر چه هنوز کارهای خودش را با سختی انجام میدهد(هشتاد ساله ) ولی در منزل خودش ساکن هست و کمتر مایل هست به خانه ما و یا دیگر  برادران و خواهران بیایند و مواقعی هم که ایشان را می آوریم بیشتر از یک روز نمی توانیم ایشان را نگه داریم و مایلند  بیشتر در منزل خودشان باشند و لذا بنده با وجود داشتن دوبرادر دیگر و سه خواهر بر خودم لازم میدانم و در برنامه روزانه خودم گذاشته ام که تمامی کارهای ایشان را انجام دهم و اگرچه بقیه برادران و خواهرانم هم بعضی کارها را انجام میدهند اما اینکه هر روز برای دیدن ایشان بیایند ...گرفتاری ها و مشکلات و شرایط کار این اجازه و فرصت را به آنها نمی دهد و بنده هر روز به دیدن ایشان میروم ، حتی اگر شده برای چند دقیقه و در کنار ایشان آرامش می گیرم و به تمام کارهای ایشان رسیدگی می کنم (البته گاها مورد اعتراض هم قرار میگیرم که چرا اینقدر رسیدگی میکنی و شاید بگویند برای خودشیرینی هم باشد) اما خدا میداند که اگر روزی نتوانم ایشان را ببینم احساس ناراحتی میکنم و اگر بنا بدلایلی ایشان در مسافرت و یا بنده در مسافرت باشم حتما یکی دوبار در روز تلفنی با ایشان صحبت می کنم و از ایشان انرژی میگیرم. لذا بنده بعنوان یک برادر بزرگتر شما پیشنهاد می کنم در هر شرایطی دوستانی که از نعمت پدر و مادر برخوردار هستند حتی آنهائی که بهر دلیل دلخوری و ناراحتی از آنها دارند قدر این نعمتهای بزرگ خدادادی را بدانند ، زیرا موقعی متوجه این کمبود میشوند که بقول دوستمان دیر شده است و آن موقع باید حسرت بخوریم اما..... آنهائی که پدر و مادر هم ندارند ، به این معنی نیست که خدمت و احترام به آنها را فراموش کنند همینکه برای آنها خیرات کنند یا فاتحه ای بخوانند و یا قرآنی تلاوت کنند و یاد آنها را در خانه و خانواده زنده نگهدارند ، احترام و خدمت گذاشتن به آنها محسوب می شود .و برای آنهائیکه پدر و مادرشان بنا بدلیلی در کنارشان نیست لازمست پیشقدم شوند و بهر طریق ممکن با آنها دائما ارتباط داشته باشند و نگذارند این نعمت های بزرگ در تنهائی و گمنامی و حسرت  دیدار فرزندان بمانند. این مطلب میتواند تبدیل به عاق کردن فرزندان از طرف والدین بشود اگرچه بنده اعتقاد دارم که هیچ پدر و مادری حاضر نیستند بچه هایشان را حتی بدترین فرزندشان را عاق کنند زیرا میدانند که چه عواقبی برای آنها خواهد داشت.

سلامت و موفق باشید.