مقالات سلامت و بهداشت

زمينه و هدف: صدمات ناشي از حوادث جاده اي يکي از چالش هاي بزرگ، اما ناديده گرفته بهداشت عمومي است که نيازمند تمرکز کوشش ها براي پيشگيري موثر و پايدار مي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي عملکرد رانندگان موتورسيکلت در استفاده از کلاه ايمني بر اساس مدل اعتقاد بهداشتي در شهر خمين انجام گرفت.
روش کار: اين مطالعه از نوع توصيفي - تحليلي بود. جمعيت مورد مطالعه 384 نفر از رانندگان موتورسيکلت بودند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بر اساس سازه هاي الگوي اعتقاد بهداشتي بود که به صورت مصاحبه اي تکميل شد و عملکرد حساسيت درک شده موانع و منافع درج شده و شدت درک شده با استفاده از آزمون هاي آماري سنجيده و ارتباط هر کدام از بخش ها با عملکرد سنجيده شد.
يافته ها: ميانگين سني افراد شرکت کننده در مطالعه 28.96±8.50 بود که 42 درصد مجرد و بقيه متاهل بودند. ميانگين نمره عملکرد، شدت درک شده، منافع درک شده، موانع درک شده، راهنماي به عمل در افراد متاهل نسبت به افراد مجرد تفاوت معني دار آماري را نشان داد (p<0.05). ميانگين نمرات حساسيت درک شده، موانع درک شده، منافع درک شده، راهنماي به عمل با ميانگين نمره عملکرد ارتباط معني داري داشت (p<0.05). علت عدم استفاده از کلاه ايمني به ترتيب عرق کردن، کمتر شنيده شدن صدا، گران بودن، سنگين بودن کلاه، محدوديت ديد در هنگام استفاده از کلاه ايمني بود. درصد استفاده از کلاه ايمني در زمان بررسي 16.2 بود. 61.4 درصد از افراد مورد مطالعه آموزش و اطلاع رساني، 22.7 درصد جريمه توسط پليس، 15.9 درصد توقف موتورسيکلت را در استفاده از کلاه ايمني موثر دانستند.
نتيجه گيري: طراحي و اجراي برنامه آموزشي بر اساس الگوي اعتقاد بهداشتي و تغيير نگرش نسبت به آن، طراحي مناسب کلاه ايمني و اصلاح رفتار پليس مي تواند در استفاده از کلاه ايمني موثر باشد.