مقالات سلامت و بهداشت

زمينه و هدف: روشهاي مختلفي براي تهويه تونل هاي درحال ساخت مي توان استفاده کرد. هر يک از روش ها داراي مزايا، محدوديت ها و معايبي است که در انتخاب آنها بايد در نظر گرفته شود. تهويه نامناسب نرخ پيشروي را پائين آورده و شرايط کاري نامطلوبي را براي کارکنان تونل ايجاد مي کند. اين مساله در تونل هاي گاز دار بحراني تر بوده و ممکن است جان شاغلين در تونل و همچنين کل پروژه را بخطر اندازد. مقاله حاضر بر اساس يکسري استاندارد هاي رايج تهويه، راهنمايي هايي جهت انتخاب سيستم تهويه و اجراي بهينه آن و همچنين جنبه هاي طراحي تهويه در تونل هاي گازدار را بيان مي کند.
روش کار: در انتخاب سيستم تهويه تونل البرز سيستم هاي معمول تهويه براي تونل هاي در حال ساخت مورد مقايسه قرار گرفت. در نهايت سيستم تهويه دهشي به عنوان مناسبترين طرح انتخاب شد. از آنجاييکه تهويه دهشي به فرم هاي مختلف قابل اجرا مي باشد. در مقاله حاضر شش طرح براي سيستم تهويه تونل البرز مطرح و با هم مقايسه شدند. براي تعيين ظرفيت تهويه تونل ميزان هواي لازم بر اساس معيارهاي مختلف محاسبه شدند . هواي مورد نياز براي تجهيزات ديزلي به عنوان هواي لازم براي تهويه تونل در نظر گرفته شد. با توجه به مزايا و معايب و محدوديت هاي استفاده از کانال هايي با قطر کم و زياد، جهت انتخاب قطر بهينه، محاسبات تهويه براي قطرهاي 100، 140 و 180 سانتي متري انجام شد.
يافته ها: نتايج حاصل از مقايسه واريانت هاي مختلف تهويه نشان داد در تونل هايي با اين شرايط، استفاده از تهويه دهشي با دو فن که به صورت موازي در بيرون از تونل قرار دارند به همراه يک کانال هواي مشترک (140 سانتيمتر) مناسبترين طرح ممکن مي باشد.
نتيجه گيري : تهويه مناسب عامل بحراني در حفاري تونل هاي عميق و گازدار است و استفاده از تهويه نامناسب ممکن است محيط کار، جان افراد و نرخ پيشروي را به طور جدي تحت تاثير قرار دهد.