* گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
چکیده:
زمينه و هدف: مشکلات ناشي از ريزگردها به ويژه ذرات کوچکتر از ده ميکرومتر، يکي از مهمترين مسايل مرتبط با آلودگي هوا مي باشد. گرد و خاک وارده به اتمسفر از مناطق خشک و نيمه خشک منشا مي گيرد. هدف از اين مطالعه تعيين تغييرات فصلي کيفيت هواي شهر کرمانشاه از نظر غلظت آلاينده PM10در دوره 4 ساله (90-1387) در شهر کرمانشاه مي باشد.
روش کار: اين پژوهش يک مطالعه توصيفي- تحليلي است، به طوري که در طي 4 سال مطالعه در فصول مختلف سال، جمعا 1334 نمونه از ايستگاه هاي اندازه گيري آلاينده هاي هوا وابسته به سازمان محيط زيست کرمانشاه جمع آوري گرديد، سپس نمونه ها با نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج نشان داد در طول دوره 4 ساله درصد کل فراواني آلاينده PM10با معيار خوب، سالم، ناسالم، بسيار ناسالم و خطرناک به ترتيب 10.4، 59.2، 26.4، 0.7 و 3.3% مي باشد. به طوري که بيشترين و کمترين ميزان انتشار PM10با معيار خوب (50-0)، به ترتيب در ماه هاي بهمن (37.7%) و خرداد و تير (0%)، فصل زمستان (21.96%) و تابستان (4.81%) رخ داد.
نتيجه گيري: نتايج نشان داد که تيرماه و فصل تابستان بدترين کيفيت هوا را از نظر غلظت PM10داشتند، که آن نيز به دليل تواتر و شدت ورود ريزگردها در زمان هاي مذکور بود. لذا ضروري است که در سطح کلان مديريت کشوري و با همکاري کشور همسايه در کاهش اين آلاينده اقدام لازم به عمل آيد.