مبحث 96 طرح صالحین: «بیکاری و اشتغال جوانان»

درود دوست عزیز
به نظر من کار کردن از حقوق طبیعی واولیه هر فرد است در اجتماع مخصوصا جوانی که به امید تشکیل زندگی ورفاه چندین سال از عمرش را صرف تحصیل میکند به امید اینکه بعداز اتمامش به سرکار رود ولی متاسفانه اینگونه نیست واین کمترین انتظار یک جوان تحصیلکرده از اجتماع است ......
من خودم زیاد بیکاری را تجربه کردم دست به هر کاری هم زدم بعد از دانشگاه واومدن از خدمت مقدس سربازی خیلی دنبال کار گشتم ولی چون کسی را نداشتیم از ما حمایت کند منظورم پارتی است ویا پول اینکه خود دست به کاری بزنم ومجبور شدم برای تهیه معاش اولیه زندگی دست به سخت ترین کارها بزنم که فقط زندگی روز مره واجاره خونه وووووو را از راه حلال بدست بیاورم که حاصلش برای من بعد از 34 سال سن فقط کمردرد وپادر در جوانی بود ...
چند شرکتی که رفتم یا کار مقطعی بود که در شهر غریب بود یا حق وحقوقم را به من ندادند وشرکت معتبر هم سرکار رفتم که تا قرار دادش تمام شد خیلی راحت عذر مارا خواستند وچند جا هم برای مصاحبه رفتم که در نهایت به خاطر نداشتن پارتی بازهم بیکار ماندم واین که میگویم پارتی زبونی نیست چون همه میگن منم بگم نه اصلا چون خودم تجربه کردم وکسی که باهم مصاحبه قبول شدیم وداییش معاون شرکت بود رفت سرکار و علیرغم شکایت به دیوان عدالت اداری ودوندگی در آخرباز نتیجه نگرفتم و چون من کسی را نداشتم شدم بیکار البته خیلی از جوانهای ما شرایطی مثل من را تجربه کردند که بخاطر نداشتن پشتوانه مالی مجبور به انجام سخت ترین کارها برای گذراندن زندگی درآوردن روزی حلال هستند .
.یعنی حق جوان نیست این کمترین انتظار را از جامعه داشته باشد ؟!؟؟