مقالات بهداشت و توسعه

مقدمه: در حال حاضر بيماري هاي اسكلتي- عضلاني جزء شايع ترين بيماري هاي شغلي و يكي از علل شايع غيبت از كار محسوب مي شود كه خود مي تواند سبب كاهش بهره وري گردد. يکي از اصلي ترين علل اختلالات اسکلتي- عضلاني را مي توان وضعيت و شرايط نامطلوب کاري نام برد. هدف از مطالعه حاضر، برآورد شيوع علايم اختلالات اسکلتي- عضلاني در کارگران شاغل در صنعت لبنيات بود.
روش ها: پژوهش مقطعي- تحليلي حاضر بر روي 50 نفر از کارگران شاغل يکي از کارخانه هاي لبنيات نيشابور در سال 1390 انجام شد. از پرسش نامه Nordic جهت برآورد شيوع اختلالات اسکلتي- عضلاني استفاده گرديد و اطلاعات به وسيله نرم افزار SPSS₁₈ مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت.
نتايج: ميانگين سني افراد مورد مطالعه، 29.5 سال با ميانگين سابقه کار 4.3 سال بود. 76 درصد افراد علايم اختلالات اسکلتي- عضلاني را حداقل در يکي از اندام هاي خود داشتند و شيوع اختلالات اسکلتي- عضلاني در 12 ماه گذشته در نواحي زانو (28 درصد)، کمر (26 درصد) و پاها (24 درصد) بيشتر از ساير نواحي بود. متغيرهاي سن و سابقه کار بيشترين تاثير را در بروز اختلالات اسکلتي- عضلاني داشتند.
بحث و نتيجه گيري: جهت بهبود شرايط کار و کاهش عوامل خطر اختلالات اسکلتي- عضلاني اجراي برنامه مداخله اي ارگونوميک از قبيل آموزش و استفاده کارکنان از وسايل کمکي از قبيل ليفتراک، نوار نقاله و همچنين بهسازي محيط کاري از طريق کنترل هاي مهندسي جهت حذف وضعيت هاي نامناسب ارگونوميکي توصيه مي شود.