مقالات بهداشت و توسعه

مقدمه: اختلالات اسکلتي- عضلاني مرتبط با کار يکي از شايع ترين نوع آسيب هاي شغلي و يکي از علل اصلي از کار افتادگي کارگران است. هدف اين مطالعه تعيين شيوع اختلالات اسکلتي- عضلاني کارگران بخش مونتاژ يکي از کارگاه هاي صنايع الکترونيک شهر نيشابور و ارزيابي وضعيت بدني آن ها بود.
روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعي و توصيفي- تحليلي بود و بر روي 61 کارگر انجام شد. جهت بررسي شيوع اختلالات اسکلتي- عضلاني از پرسش نامه استاندارد Nordic استفاده شد. همچنين با عکس برداري و مشاهده وضعيت بدني کارگران، پوسچرهاي کاري ضبط و سپس وضعيت بدني به روش (Rapid Upper Limb Assessment) RULA ارزيابي گرديد. داده هاي جمع آوري شده با نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتایج: شيوع اختلالات اسکلتي- عضلاني در مچ دست (33 درصد)، گردن (21.3 درصد) و کمر (21.3 درصد) بيشتر از ساير اندام هاي بدن بود. نتايج به دست آمده از ارزيابي پوسچر 32 گروه کارکنان شاغل در سالن مونتاژ نشان داد که 3.3 درصد از پوسچر هاي کاري در سطح اولويت اقدامات اصلاحي 1 و 96.7 درصد در سطح اولويت 2 قرار داشتند. وزن و سابقه کار با اکثر اختلالات رابطه معني دار داشتند.
بحث و نتيجه گيري: با توجه به شيوع بالاي اختلالات اسکلتي- عضلاني در طي سابقه کاري کم کارگران، پيش بيني مي شود در سال هاي آينده، کارگران به اختلالات بيشتري دچار شوند. بنابراين لازم است با آموزش و مديريت مناسب از شيوع اختلالات بيشتر در آينده پيشگيري نمود.