مقالات بهداشت و توسعه

مقدمه: حوادث غيرمترقبه و بلايا، اغلب وقايعي غيرقابل کنترل هستند که در سراسر دنيا و همچنين ايران نيز اتفاق مي افتند. مراکز درماني به ويژه بيمارستان ها، که نقش مهمي در درمان مصدومان و مجروحان و موفقيت در زمان بحران ها را ايفا مي کند نيازمند آمادگي مناسب هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان آمادگي بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشکي تبريز براي مواجهه با بحران طراحي شده است.
روش ها: اين مطالعه به روش مقطعي-توصيفي در سال 1390 و در شش بيمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکي تبريز انجام پذيرفت. داده ها با استفاده از چک ليستي که پايايي آن در حد قابل قبول برآورد شد، روايي آن نيز به وسيله صاحب نظران در دسترس مورد تاييد قرار گرفت، گردآوري گرديد و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تحليل شد.
نتايج: بيمارستان هاي مورد پژوهش با کسب 30% از امتياز کل مربوط به پذيرش، کمترين آمادگي را از لحاظ مقابله با بحران برخوردار بودند. اورژانس (54%)، پشتيباني (57%) و ترافيک (58%) همچنان از وضعيت متوسطي برخوردار بودند، اما نسبت به ساير عوامل در وضعيت بهتري قرار داشتند. همچنين بيمارستان هاي مورد پژوهش از حيث نيروي انساني، ساختار و تشکيلات به ترتيب با امتياز 77% و 66% در وضعيت خوب قرار داشتند و از نظر فضاي فيزيکي (47%)، نمودار عملکرد (44%) و پروتکل ها (40%) از وضعيت متوسط برخوردار بودند.
بحث و نتيجه گيري: مطابق با استانداردهاي لازم براي مديريت بحران در شرايط اضطراري بيمارستان هاي مورد مطالعه در تبريز با داشتن آمادگي متوسط در زمينه هاي اورژانس، تخليه و انتقال، ترافيک، ارتباطات، امنيت، آموزش، پشتيباني، نيروي انساني و مديريت و مخصوصا پذيرش نياز به بهبود دارند و ضروري است تدابير مناسبي در اين زمينه اتخاذ گردد.