پاسخ به:مبحث 95 طرح صالحین: «چرا غیبت می کنیم؟»
جمعه 28 فروردین 1394 11:49 PM
یه نوع غیبت مجازی هم داریم. وقتی باهم چت می کنن. از همه دری با هم حرف می زنن. گاهی تو همین سایت راسخون پشت سر هم غیبت می کنیم. خدای نکرده سوء تفاهم پیش نیاد. معمولاً پشت سر مسوولین محترم. لطف کنن راضی باشن. البته خودشون هم می بینن. یه جورایی فکر می کنم انتقاد باشه تا غیبت. البته اگه اشتباه نکنم.
سلام
دوست گرامی توجه شما را به مطلب زیر که توسط یکی از کاربران محترم در همین مبحث گذاشته شده جلب می کنم:
صرف صحبت کردن راجع به دیگران و در غیاب آنها غیبت محسوب نمی شود،بلکه غیبت این است که در غیاب شخصی اسرار و رازی از او فاش شود که او نمی خواسته فاش شود و یا از آن صحبتی شود؛یعنی در صورت شنیدن ناراحت شود؛این عمل غیبت کردن و حرام است. اما (گفتن) خصلتهاى آشكارى چون تندخويى و شتابزدگى غيبت نيست.
بنابراین هر نوع صحبت کردن غیبت محسوب نمی شود و انتقاد باید باشد تا پیشرفت و خودسازی ایجاد شود.
سلام
خیلی ممنون از اینکه مطلب رو روشن کردید.
ولی خصلت های آشکار مثل تندخویی و ...، این ها رو هم شاید کسی راضی نباشه پشت سرش بگن. اون وقت چی؟
سلام
دوست گرامی به نظر بنده ما باید در تمام کارها دستورات خدا و دین را ملاک قرار دهیم. اما در مورد بیان خصلت های آشکار..... بعرض شما برسانم ما باید سعی و تلاش کنیم پشت سر فردی صحبت نکنیم اما در بعضی موارد همانگونه که اجازه داده شده بایدضمن رعایت نکات و دستورات دین (مثلا تذکر دادن به خود فرد و....) چون خصلت آشکار مواردی هست که برای همه مشخص هست و پنهان نیست لذا در جائی که ضرورت داشته باشد باید مطالب گفته شود و شاید حکمت این مسئله در این باشد که فرد مربوطه از خصلت های بد و زشت خود دست بردارد .اما برای پاسخ دقیق این مطلب ضروریست که موضوع از متخصصین مربوطه دینی و مراجع سوال شود.
