پاسخ به:مبحث 95 طرح صالحین: «چرا غیبت می کنیم؟»
پنج شنبه 27 فروردین 1394 4:18 PM
گناهان کبیره
(غیبت)
معنای غیبت: بنابر فرموده رسول خدا(ص) غیبت آن کاری است که برادر دینی ات را به آنچه که از آن کراهت دارد یاد کنی.
همچنین امام صادق (ع) می فرمایند: «غیبت آن است که درباره برادر دینی ات عیبی را که خداوند بر او پوشیده است، بگویی
پیامبر (ص) می فرماید: «در شب معراج گروهی را در آتش دیدم در حالی که مردار می خوردند، از جبرئیل پرسیدم اینها چه کسانی هستند؟ گفت: اینها کسانی هستند که در دنیا گوشت مردم را می خوردند. » یعنی غیبت مردم را می کردند.
انواع غیبت:
غیبت در بیان نقص و عیب کسی: چه جسمانی چه روحانی: مثلا اینکه کسی بگوید فلانی قد کوتاه است یا فلانی سیاه است یا فلانی کچل است .
غیبت در نسب: مثل اینکه کسی بگوید پدر فلانی خسیس است یا اقوامش فاسق هستند یا نا نجیب هستند و ....
غیبت در خلق: مانند اینکه کسی بگوید فلانی بداخلاق یا ریاکار یا بخیل است و ...
غیبت در کارهای مربوط به دین: مثل اینکه کسی بگوید فلانی دروغگو یا شرابخوار است یا بی نماز است.
غیبت در کارهای دنیوی: مانند اینکه کسی بگوید فلانی ادب ندارد یا حق نشناس است یا پرحرف و پر خور است یا لباسش کثیف است ....
موارد اجازه غیبت کردن:
غیبت از کسی که فسق و گناهش آشکار باشد.
در زمانی که مظلومی بخواهد از ظالمی که به او ستم کرده شکایت کند.
غیبت کردن به قصد نهی از منکر.
غیبت کردن و آشکار کردن عیب کسی که گمراه و گمراه کننده است و در دین خدا بدعت گذاشته است.
غیبت کردن از فاسقی که به امری شهادت داده است.
*هر وقت که سرت به درد آید نالان شوی و سوی من آیی
چون درد سرت شفا بدادم یاغی شوی و دگر نیایی*
*پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم*
