مقالات بهداشت و ایمنی کار

مقدمه: رايج ترين استانداردهاي مورد استفاده براي پيش بيني ريسک بهداشتي ناشي از ارتعاشات تمام بدن ISO 2631-1 و BS 6841 مي باشد که فرکانس هاي توزين و ضرايب مختلفي را براي حساسيت هاي متفاوت در محور هاي مختلف ارايه مي کنند در اين مطالعه حدود 900 دقيقه اندازه گيري ارتعاش بر روي 9 قطار در يکي از خطوط فعال مترو تهران با هدف مقايسه استانداردهاي مذکور در بررسي ميزان مواجهه با ارتعاش تمام بدن انجام شد.
روش بررسي: در اين مطالعه علاوه بر ارزيابي شاخص هاي ارتعاشي مختلف، تفاوت هاي دو استاندارد ISO 2631-1 و BS 6841 مورد بررسي قرار گرفته است. مقادير شتاب موثر، دوز ارتعاش و دوز روزانه ارتعاشي در محور هاي x، y و z نشيمن گاه و همچنين محور x پشتي صندلي رانندگان مترو طبق توصيه ها و راهنمايي هاي هر دو استاندارد به صورت جداگانه اندازه گيري شد.
يافته ها: ميانگين مقادير محاسبه شده شتاب موثر و مقدار دوز ارتعاش در استاندارد BS 6841 پايين تر از مقادير محاسبه شده ISO 2631 شد. نتايج به دست آمده بيانگر سطوح ريسک بالاتر از 17 m_s^1.75 در 3 نمونه طبق استاندارد ISO و در 3 نمونه نيز بالاتر از مقدار راهنماي کلي 15 m_s^1.75 ارايه شده استاندارد BS 6841 بود.
نتيجه گيري: انجام محاسبات با روش ISO مقادير بالاتري را نشان مي دهد و بنابراين معيار ايمن تري را نسبت به BS 6841 ارايه مي کنند. هرچند که راهنماي کلي 15 m_s^1.75 در BS از ميزان حد بالايي ناحيه احتياط راهنماي بهداشتي، 17 m_s^1.75، ISO کمتر است. به علاوه ارتباط بين مقادير شتاب موثرو دوز ارتعاش در استاندارد ISO 2631 کمي کمتر از ارتباط ميان همين مقادير در BS6841 شد.