پاسخ به:پروانه در اشعار پارسی
جمعه 29 اسفند 1393 12:59 AM
دلبر بيخشم و كين گلبن بيرنگ و بوست دلكش پــــــروانه نيست شمع نيفروخته
بوي گل امشت ز دود شمع ميآيد، مگر بلبل اشكي بر سر خاكستر پروانه ريخت؟
بنشسته و جز شمع كسي پيشش نيست پروانه بيا كه روز روز من و تست
اي شمع بزم! دوش چرا ميگريستي؟ پروانه عاشق است تو سر گرم كيستي؟
ابدال اصفهاني
بزرگترین اشتباه زندگی ام اعتماد به تو بود
چه حماقتی :-(
سرابی بیش نبودی