گُل در اشعار پارسی

بر لاله نگر، داغ به دل «جام به دست» است        اشكي به فشان ياد كن از لاله عذاران

اگر گويم  به  گل  ماند  جمال  او  خطا  باشد         كه روي گل ندارد، رنگ و بوي آن گل رو را

ياد آن گلشن  كه گل هر چند مي‌چيدم  از آن         وقت بيرون آمدن حسرت به دامن داشتم

 فضلي گلپايگان