تغییرات کودک در هفته بیست و ششم
شبکه ای از اعصاب در گوش کودک توسعه یافته و اکنون آن را حساستر از قبل نموده است. او بسیاری از صداهای بیرونی را می شنود، وقتی شما و همسرتان درحال گفتگو هستید، او می شنود. همان طور که درون مایع آمنیوتیک قرار دارد، مقداری از آن را استنشاق می کند و به این ترتیب برای نفس کشیدن تمرین می کند و ریه ها قوی تر شده و برای بلعیدن اولین هوا بعد از تولد آماده می شوند. او همچنان به جذب چربی ها ادامه می دهد و اکنون ۸۰۰ گرم وزن و ۳۵ سانتی متر طول دارد. اگر کودک شما پسر باشد ، اکنون بیضه ها آرام آرام به سمت کیسه خارج از بدن او حرکت می کنند واین جابجایی معمولا دو تا سه روز طول می کشد.
تغییرات مادر در هفته بیست و ششم
آیا شما هم با عجله و کمی سردرگمی بین کلاسهای آموزشی زایمان ، تهیه و تجهیز اتاق کودک، خرید سیسمونی و البته کارهای روزمره به این سو و آن سو می دوید؟ با همه این فشردگی کارها همیشه به یاد داشته باشید که مراقبت از خود و کودک شما، وظیفه اول شماست. حتما خوب بخورید و در هر کاری مراقب خود باشید و به اندازه کافی استراحت کنید. ممکن است کمی فشار خون شما افزایش یافته باشد، اگرچه هنوز از مقدار قبل از بارداری کمتر است.( کاهش فشار خود در سه ماهه اول بارداری کاملا طبیعی است و در هفته های ۲۲ تا ۲۴ به پایین ترین حد خود می رسد.)
اگربه تازگی در پایین کمرتان احساس درد دارید، باید خوشحال باشید که هر دو رحم شما رشد می کنند و مرکز ثقل بدن شما را به مرکز بدن انتقال می دهند. اکنون ضعیف بودن عضلات شکم و شل شدن رباطها به علت تغییرات هورمونی و افزایش وزن باعث شده اند که عضلات و مفاصل فشار بیشتر را تحمل نمایند. به همین دلیل روزهایی که پیاده روی بیشتر، نشستن برای مدت طولانی ، خم و راست شدن و بلند کردن اشیاء را انجام می دهید احساس خستگی و درد بیشتری در ناحیه کمر دارید. حمام گرم یا کمپرست گرم می تواند کمی تسکین دهنه باشد.( برخی از زنان کمپرس سرد را ترجیح می دهند که البته طبیعی است.) سعی کندی در طول روز از خم شدن و چرخیدن هم زمان بپرهیزید. از نشستن و یا ثابت ایستادن برای مدت طولانی اجتناب کنید و هنگام خواب، زانوها را کمی جمع کنید و یک بالش بین آنها قرار دهید. می توانید از یک بالش اضافه برای حمایت شکم خود استفاده کنید.
فعالیت های هفته بیست و ششم
درباره خیلی از مسائل و اعتقادات تفاهم ضمنی بین زوجها وجود دارد. وخیلی از زوجها آنها را بدیهی دانسته و به زبان نمی آورند. ولی اظهار نظر آشکار و صحبت درباره این مسائل می تواند از هر گونه سوء تفاهم جلوگیری کند. اگر کودک شما پسر باشد، آیا او را ختنه می کنید؟ آیا این کار را در بیمارستان انجام می دهید؟ آیا برای این کار مراسم خاصی برگزار خواهید کرد؟ آیا مدت زمانی را باید در خانه بمانید؟ آیا اعتقادات خاصی در دین شما برای تولد نوزاد وجود دارد؟
درباره جزئیات با هم گفتگو کنید و اگر لازم شد از دیگران مشورت بگیرید.
