z.jpg "ارسال پیام به khodaeem1")
10 شهر و جاذبه گردشگری برتر در بولیوی
چهارشنبه 20 اسفند 1393 12:32 PM
بولیوی ، مرتفع ترین و دور ترین کشور بر روی زمین است و بسیاری از نقاط آن دست نخورده باقی مانده اند. بولیوی به مسافران ترکیبی متنوع از تجربیات فرهنگی چند قومی، چشم اندازهای طبیعی باشکوه و ماجراهای بی نهایت را معرفی می کند. از استراحتگاه های مجلل کُپاکابانا در ساحل دریاچه تیتیکاکا تا مناطق پوشیده از نمک اویونی ، بهترین جاذبه های گردشگری در بولیوی هستند.
لاپاز پایتخت اداری بولیوی است ، در حالی که سوکره (Sucre) مرکز قانون اساسی می باشد. لاپاز بر روی تپه ای شیب دار در ارتفاع حدود 3650 متری بالاتر از سطح دریا واقع شده است. لاپاز مرتفع ترین پایتخت در جهان است. تماشای لاپاز در حال پرواز از بالا باور نکردنی است. اول محله های فقیر نشین از آل التو ظاهر می شوند و بعد به آرامی جای خود را به لاپاز می دهند که به نظر شبیه به جای زخمی بزرگ روی زمین است.
سوراتا بین لاپاز و دریاچه تیتیکاکا قرار دارد، این شهر آرام به عنوان یک کمپ اصلی برای گردشگرانی که می خواهند در کوه های کوردیلرا پیاده روی کنند مناسب است. دامنه های گرانیتی کوه کوردیلرا در آلتیپلانو یا "دشت وسیع" ، وسیع ترین بخش کوه های آند قرار دارند. در این محدوده شش قله بیش از 20000 فوت ارتفاع دارند.
یونگاز یا یونگاس ، خطرناک ترین جاده جهان است که از لاپاز تا منطقه جنگلی آمازون در شمال کشور ادامه دارد. ثابت شده است که جاده برای افرادی که با وسیله نقلیه سفر می کنند خطرناک است، اما یونگاز برای دوچرخه سوارانی که مشتاق سواری در 40 مایل سراشیبی هستند، تبدیل به یک جاذبه گردشگری محبوب شده است.
پارک ملی مادیدی از آند تا آمازون امتداد دارد. با بیش از 7000 مایل مساحت، مادیدی به عنوان یکی از پارک های متنوع بیولوژیکی شناخته شده است. ممکن است گردشگران در مادیدی پلنگ خالدار گریزان ، سمور غول پیکر ، میمون تی تی ، نوعی از میمون که در هیج کجا از جهان یافت نمی شود را پیدا کنند. بیش از 11 درصد از 9000 گونه ی پرندگان را می توانید در این پارک ببینید.
کوه غنی یا رصدخانه ریکو برجی بالای شهر پوتوسی (Potosí) است و زمانی در آن نقره وجود داشت که فاتحان اسپانیایی به طمع اش به مرتفع ترین شهر دنیا می آمدند. رصدخانه ریکو برای افرادی که می خواهند تاثیرات استعمار را بر روی مردم بومی بولیوی ببینند، مقصد ایده آلی برای مسافرت می باشد. اگرچه نقره از بین رفت اما قلع هنوز هم از آنجا استخراج می شود. گردشگران ممکن است از معادن و همچنین موزه ای که زمانی ضرابخانه سلطنتی بود دیدن کنند.
سوکره یا سوکر به عنوان "شهر چهار نام" شناخته می شود که نام های آن چارکاز ، لاپلاتا و چوکیساکا هم می باشد. سوکره در دهه ی 1500 توسط مستعمره نشینان اسپانیایی تاسیس شد، و به گردشگران یک نگاه اجمالی از زندگی در اسپانیای اشرافی قرن 16 ارائه می دهد. سوکره دارای ساختمان های تاریخی مهمی از جمله لا کاسا دلا لیبرتاد که در آن سیمون بولیوار قانون اساسی بولیوی را نوشت و کتابخانه ملی بولیوی که در آن اسنادی از قرن 15 وجود دارد است.
شهر اُرورو هر ساله میزبان کارناوال دِ اُرورو ، مهم ترین رسم و رویداد فرهنگی در جنوب آمریکا است. این جشنواره دارای بیش از 28000 نفر از افرادیست که رقص های قومی گسترده ای را انجام می دهند. حدود 10000 نوازنده به همراه این افراد هستند. برخلاف کارناوال در ریو که در آن هر ساله یک موضوع جدید انتخاب می شود، کارناوال در اُرورو با رقص شیطان شروع می شود.
دریاچه تیتیکاکا در مرز بین بولیوی و پرو قرار دارد و بزرگترین دریاچه در جنوب آمریکا می باشد. اینکاها و همچنین تعداد دیگری از مردم بومی ، تصور می کردند که ریشه هایشان در این منطقه باشد. در نزدیکی ساحل جنوب شرقی ، خرابه های یک شهر باستانی که محققان بر این باورند پیشرو امپراتوری اینکا بوده است ، نهفته می باشد. دریاچه تیتیکاکا مقصد محبوبی برای تعطیلات می باشد.
سالار دِ اویونی یکی از مسطح ترین مکان ها در جهان می باشد، و زمین های نمکی 4000 مایلی توسط یک دریاچه ، ما قبل تاریخ تشکیل شده اند. گردشگران برای دیدن ساختمان های محلی که به طور کامل با آجرهای نمکی ساخته شده اند با وسایل نقلیه به این سرزمین وسیع سفر می کنند. این زمین های نمکی بعد از باران بسیار دیدنی و جذاب هستند، زمانی که آب در بالای نمک سیمانی جمع می شود مانند یک آینه عمل می کند.
گفتم که خدا مرا مرادی بفرست ، طوفان زده ام راه نجاتی بفرست ، فرمود که با زمزمه ی یا مهدی ، نذر گل نرگس صلواتی بفرست
